wtorek, 4 września 2018

Abies – Jodła


Abies – Jodła

Abies sibirica – Jodła syberyjska to okazałe, piękne, nadzwyczaj dekoracyjne drzewo iglaste. Igły ma zimozielone, płaskie, szyszki wzniesione. Owocem jest oskrzydlone nasionko.
Występowanie: Syberia, rosyjski Daleki Wschód, północne Chiny.
Surowiec: niedojrzałe szyszki, dojrzałe nasiona, żywica.
Zawartość: terpentyna (mieszanina oleju tłustego, olejku lotnego i żywicy), olejki eteryczne – pinen i limonen.
Działanie i zastosowanie: Jodła syberyjska to bardzo bliski krewniak naszej jodły pospolitej i wykazuje podobne do niej działanie lecznicze. To ostatnie posiada terpentyna oraz olejek pozyskiwany z młodych, niedojrzałych szyszek. Szyszki należy zbierać w czerwcu i po dokładnym posiekaniu przedestylować z parą wodną. W ten sposób uzyska się olejek terpentynowy (można go też wytłaczać z dojrzałych nasion na zimno). Nie oczyszczony ma kolor żółtawy, oczyszczony jest biały. Smak ma łagodny, korzenny i nie palący. Schnie bardzo wolno, paląc się, wydziela swoisty aromat i dużo sadzy. Olejek ów służy do leczenia licznych dolegliwości.
Ważniejszymi substancjami występującymi w szyszkach, żywicy, igłach i młodych gałązkach jodły są olejki eteryczne – pinen i limonen. Olejki owe przejawiają działanie toksyczne, drażnią i uszkadzają błonę śluzową przewodu pokarmowego, zażyte doustnie (w większej ilości) powodują ostre zapalenie żołądka i jelit, a także uszkadzają nerki (i to w poważnym stopniu). W związku z tym kurację należy przeprowadzać nadzwyczaj ostrożnie.
A oto niektóre zalecenia medycyny Dalekiego Wschodu, tyczące się stosowania owego olejku w rozmaitych dolegliwościach.
W przypadku anginy wskazane jest owiniętą na patyczku watką nasączoną olejkiem pędzlować migdałki podniebienne. Zabieg winien być wykonywany 4–5 razy na dobę przez 2–3 dni.
Przy grypie należy co 5–6 godzin mocno wcierać olejek w gardło i stopy.
Jeśli cierpimy na astmę bądź na zapalenie górnych dróg oddechowych, korzystne będzie łączyć nacieranie olejkiem gardła i piersi z inhalacją. Należy wlać 2–3 krople olejku na wrzątek i wdychać jego opary. Skoro wywietrzeje, znów wlać 2–3 krople i zabieg powtórzyć. Inhalacja nie powinna trwać dłużej niż 5 minut.
Olejek jest również niezłym środkiem przeciwkaszlowym. Zażywa się go w ten sposób, iż przed snem wkraplamy sobie do ust. 3 krople i staramy się ich nie połykać, a rozprowadzić we wnętrzu jamy ustnej.
W bólach reumatycznych i nerwobólach stosuje się nacieranie obolałych miejsc wieczorem, po gorącej kąpieli, tuż przed snem.
Olejek z jodły syberyjskiej można także stosować pomocniczo w leczeniu obniżenia popędu seksualnego (u obu płci), w impotencji wtórnej u mężczyzn i oziębłości płciowej u kobiet. Olejek wciera się energicznie w okolice krocza, bacząc, by nie dostał się bezpośrednio na narządy płciowe.
Olejek z jodły syberyjskiej to także doskonały środek stosowany w leczeniu egzemy. Bierzemy 30–40% olejku i 60–70% stopionego tłuszczu gęsiego, borsuczego, psiego, lub – ostatecznie – wieprzowego. Dokładnie mieszamy ze sobą obydwa składniki i smarujemy tym mazidłem chore miejsca 1–2 razy na dobę. Leczenie winno trwać 8–12 dni, w wyjątkowo ciężkich przypadkach nawet miesiąc.
Wrzody leczymy podobnym mazidłem, z tym iż olejek jodłowy mieszamy z tłuszczem zwierzęcym w stosunku 1:1. W mazidle tym maczamy gazik, przykładamy na chore miejsce i przymocowujemy tak, aby nie odpadł. Opatrunek zmienia się co 24 godziny. Pełna kuracja wynosi około 25 dni.
Trudno gojące się i ropiejące rany smarować można czystym olejkiem, ma on bowiem nie tylko działanie gojące, ale także silnie bakteriobójcze i przeciwgnilne.
W przypadku wystąpienia czyraków mieszamy 70% olejku jodłowego z 30% oliwy z oliwek lub – ostatecznie – jakiegokolwiek innego jadalnego oleju roślinnego..
Maczamy w tym gazik i przykładamy na chore miejsca. Kompres taki należy przykryć suchym płatem bawełny i przymocować do skóry przylepcem. Kompres zmienia się 2–3 razy w ciągu doby. Kuracja winna dać wynik już po 2–3 dniach.

Inne gatunki:

Abies alba – Jodła pospolita to piękne drzewo osiągające do 40 metrów. Jest to drzewo iglaste o ciemnozielonych igłach z dwoma białymi paskami w spodniej części każdej z nich. Szyszki ma podługowate, stojące, rozsypujące się, gdy całkowicie dojrzeją, a ukryte między ich łuskami oskrzydlone nasionka wypadną.
Występowanie: Europa Środkowa, częściowo Południowa i Zachodnia.
Surowiec: igły, żywica, młode szyszki.
Zawartość: terpentyna (mieszanina oleju tłustego, olejku lotnego i żywicy), olejki eteryczne – pinen i limonen.
Działanie i zastosowanie: moczopędne, wykrztuśne. Igły i żywicę stosuje się w leczeniu kaszlu z przeziębienia. Zewnętrznie maści i balsamy, bądź kąpiele w wywarze z igieł zalecane są do leczenia reumatyzmu, nerwo– i mięśniobóli.

Abies ambalis – Jodła wonna, purpurowa – sok leczy dolegliwości żołądkowe, gruźlicę, hemoroidy i niezbyt rozległe rany, stłuczenia, otarcia. Sok i żywicę można wykorzystywać w leczeniu przeziębienia, bólu gardła, stanów gorączkowych. Żywica pozyskiwana z jodły wonnej, zwana „balsamem kanadyjskim” ma zbliżone zastosowanie do żywicy jodły balsamicznej, jako bardzo skuteczny środek antyseptyczny i gojący, a także leczący i łagodzący ból po oparzeniach, stłuczenia i niezbyt rozległe rany. Jest on również jednym z najskuteczniejszych środków łagodzących ból gardła. Działa moczopędnie i przeciwbiegunkowo. Napar z igieł zaś działa antybakteryjnie i przeciwkaszlowo. Stosuje się go w leczeniu przeziębień i na obniżenie gorączki.

Abies balsamea – Jodła balsamiczna to piękne drzewo iglaste, które osiąga wysokość do 20 metrów. Gałązki pokryte są płaskimi igłami nierównomiernie ułożonymi w dwu rzędach. Owocem jest cylindryczna rozpadająca się szyszka, we wnętrzu której znajdują się oskrzydlone nasiona.
Występowanie: Kanada i północno–wschodnie rejony Stanów Zjednoczonych.
Surowiec: żywica, igły, młode szyszki.
Zawartość: olejki eteryczne, balsam.
Działanie i zastosowanie: Głównym składnikiem leczniczym jest żywica (z której produkuje się tzw. balsam kanadyjski) oraz olejki eteryczne. Igły, korę, żywicę stosuje się wewnętrznie w przeziębieniu, uporczywych biegunkach, w leczeniu hemoroidów, zapaleniu górnych dróg oddechowych i pomocniczo syfilisu (kiły) i rzeżączki.
Napar z młodych pędów może być stosowany wewnętrznie do leczenia kaszlu i biegunki, chociaż przyjmowany w nadmiarze jest lekiem powodującym zaparcia. Żywicy zaś można używać jako specyfiku odkażającego, stosowanego zewnętrznie na rany, wrzody, wypryski. Można go też używać jako środka do inhalacji w leczeniu bólów głowy i stosować wewnętrznie w leczeniu przeziębienia i bólu gardła.
Kąpiele w wywarze ze świeżych igieł zalecane są (jako rozgrzewające, pobudzające i wzmacniające) osobom wyczerpanym fizycznie i psychicznie.
W tym celu bierzemy dwie garście igieł (albo drobniutko posiekanych młodych gałązek) i gotujemy je przez 5 minut od zawrzenia w 4–5 litrach wody, potem płyn odcedzamy i dolewamy do kąpieli.

Abies concolor – Jodła kalifornijska – działanie i zastosowanie zbliżone do jodły olbrzymiej – zewnętrznie na złagodzenie bólów reumatycznych, na rany, stłuczenia i owrzodzenia, pomocniczo w gruźlicy.

Abies fraseri – Jodła Frasera – działanie i zastosowanie zblizone do jodły balsamicznej i jodły wonnej.

Abies grandis – Jodła olbrzymia – żywicę stosuje się zewnętrznie, po odpowiednim spreparowaniu, jako maść na stłuczenia i ropiejące rany, a także jako środek łagodzący bóle reumatyczne. W medycynie ludowej ba ona również stosowana w stanach zapalnych oczu i do inhalacji gardła. Wywar z igieł, gałązek z korą i korzeni (drobnych) nieokorowanych stosuje się jako środek przeczyszczający i tonizujący stosowany w leczeniu dolegliwości żołądkowych i w leczeniu przeziębienia, a także pomocniczo w gruźlicy.

Abies lasiocarpa – Jodła górska – działanie i zastosowanie zbliżone do jodły pospolitej. Jej zywica ma działanie antyseptyczne, stosuje się ją w nieświeżym oddechu, a także jako środek przeciwgorączkowy i przeczyszczający. Stosuje się ją w leczeniu przeziębienia i grypy.

Abies procera – Jodła szlachetna – działanie i zastosowanie zbliżone do jodły balsamicznej.

Abies spectabilis – Jodła himalajska, jodła wschodniohimalajska – działanie i zastosowanie: zioło przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, skuteczne w leczeniu astmy, zapalenia płuc i oskrzeli, bólów brzucha, refluksu, schorzeń reumatycznych, likwiduje wzdęcia i hamuje krwawienie z ran.



Uwaga! Porady zamieszczone w tej książce nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Ani autor, ani wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.

Powrót do zakładek:

A