„O ludzie!
Bójcie się waszego Pana!
Zaprawdę, trzęsienie ziemi tej Godziny
będzie rzeczą straszną!
W tym Dniu, który wy zobaczycie,
każda karmiąca matka zapomni, kogo karmiła;
a każda ciężarna kobieta
złoży swój ciężar.”
(Koran XXII, 1 – 2 – J.B.)
Nic, co materialne, nie jest wieczne, a zatem i świat, skoro miał początek, musi mieć też i koniec. Kiedy to nastąpi, nikt nie wie, bowiem tajemnicę ową zachował Allah dla siebie.
Bardzo jasne wyjaśnienie tej kwestii można znaleźć w jednym z hadisów:
„Kalif Omar Ibn Al–chattab powiedział: W czasie gdy siedzieliśmy u Wysłannika Allaha, pewnego dnia przyszedł do nas mężczyzna w bardzo białym ubraniu, z czarnokruczymi włosami, nie widać było po nim śladu podróży. Nikt z nas nie znał go. Siadł naprzeciwko Proroka, podkurczywszy nogi położywszy ręce na jego udach i powiedział: „O Muhammadzie, powiedz mi o islamie”. Wysłannik Allaha powiedział: „Islam to to, że oświadczasz – Nie ma Boga, oprócz Allaha, a Muhammad jest wysłannikiem Allaha” – wykonujesz modlitwy, dajesz zakat1, pościsz w miesiącu ramadan i odbywasz pielgrzymkę do Mekki, jeżeli to jest w twoich możliwościach. Przybysz powiedział: „Mówisz prawdę”. Zdziwiliśmy się, że pytał Proroka i zgodził się z nim. (...) Nieznajomy powiedział: „Powiedz mi o As–Sa’a2„. Prorok powiedział mu: „Zapytany o As–Sa’a nie wie więcej niż pytający”. Przybysz powiedział: „Powiedz mi o jej znakach nadejścia”. Prorok odpowiedział: „Jeśli niewolnica urodzi swoją panią i jeśli zobaczysz bosych, gołych, potrzebujących pasterzy budujących wysokie budowle.” Przybysz odszedł, a po długim czasie Prorok powiedział: „O Omarze czy wiesz kto pytał?” Odpowiedziałem „Allah i Jego Wysłannik lepiej wiedzą ode mnie. Prorok powiedział: To był Gabriel, przyszedł żeby uczyć was waszej religii”.3
Ali Abi Issa w komentarzu do tego hadisu pisze tak:
„O końcu świata Prorok (...) powiedział:
„Zapytany o As–sa’a nie wie więcej niż pytający”. Oznacza to, że wszystkie stworzenia Allaha nie wiedzą o czasie końca świata, gdyż Allah (...) zachował ten termin dla siebie. (...)
W tym hadisie Prorok (...) wspomniał natomiast o dwóch znakach zbliżania się końca świata.
Pierwszy, „jeżeli niewolnica urodzi swoją panią”.
Uczeni islamscy dopatrują się tutaj nadejścia takich czasów, w których nastąpi upadek systemu moralnego na tyle, że zanika wdzięczność dzieci wobec rodziców. Dlatego dzieci będą traktować swoich rodziców tak jak swoich niewolników (z góry, wyniośle, z pogardą...).
Drugi znak – „Jeżeli zobaczysz bosych, gołych, potrzebujących pasterzy budujących wysokie budowle”.
Oznacza to, że ludzie najniższych warstw społecznych stanowić będą najwyższą warstwę społeczną. W innym hadisie Prorok (...) opisał koniec świata następująco:
„Uczciwy będzie podejrzany, podejrzany będzie wiarygodny, a najgorsi ludzie będą przemawiać w imieniu wszystkich”.4
Natomiast Koran tak mów na temat Ostatniej Godziny5:
„Będą ciebie pytać o Godzinę:
kiedy ona przybije do przystani?
Powiedz:
«Widza o niej jest tylko u mego Pana!
Nie ujawni jej, we właściwym czasie,
nikt inny, jak tylko On!
Ciąży ona na niebiosach i na ziemi;
przyjdzie do was niespodziewanie.»”
(Koran VII, 187 – J.B.)
oraz:
„Do Boga należy wszystko,
co skryte w niebiosach i na ziemi,
a rozkaz dotyczący Godziny
będzie jak mgnienie oka
albo jeszcze mniej”.
(Koran XVI, 77 – J.B.)
Wtedy nastanie kres tego świata, a Bóg wskrzesi ciała zmarłych na Sąd.
Muzułmańska literatura religijna tak mówi na temat wiary w Dzień Sądu Ostatecznego:
„Dzień Sądu Ostatecznego, czyli OSTATNI DZIEN, to Dzień Zmartwychwstania, kiedy ludzie będą ożywieni, by zdać rachunek ze swoich uczynków. Nazwano go tak, gdyż po nim nie będzie żadnego dnia, a mieszkańcy Raju będą rozkoszować się w swoich komnatach, zaś mieszkańcy Piekła będą cierpieć w swoich”6
Do najważniejszych znaków zbliżającego się końca należeć będą: rosnąca bezbożność ludzkości i odrzucenie przez nią drogi prawdy bożej, osiągające apogeum w czasach ostatecznych, pojawienie się Mahdiego – męża bożego próbującego skierować świat ku Allahowi. Mahdiego będzie wspomagał Prorok Jezus.
W tym miejscu należy się czytelnikowi kilka słów wyjaśnienia na temat roli jaką Jezus odgrywa w Islamie.
Nie jest on uznawany za syna Allaha, ani za półboga, ani za nadczłowieka, ale za takiego samego człowieka jak wszyscy inni, żyjący przed nim i po nim. Z jedną wszakże różnicą – został on powołany do istnienia w sposób inny niż reszta ludzi (rodzących się w skutek obcowania płciowego mężczyzny i kobiety), ani też w sposób w jaki Allah stworzył Adama i Ewę. Kwestia narodzin Jezusa to tajemnica, którą muzułmanie akceptują, bezgranicznie wierząc Koranowi, że Jezus został powołany do życia bez udziału mężczyzny, zaś zapowiedź jego narodzenia wiernej i dziewiczej Maryi oznajmił przysłany do niej anioł Gabriel. Muzułmanie za bluźnierstwo uznają poglądy chrześcijańskich teologów protestanckich, jakoby Jezus syn Maryi (po arabsku: Isa ibn Mariam) miał braci i siostry zrodzone w późniejszym czasie ze związku Maryi i Józefa.
Muzułmanie nie wierzą także w ukrzyżowanie i późniejsze zmartwychwstanie Jezusa, uważając, iż ukrzyżowano jakąś inną osobę, a w późniejszych czasach stworzono opowieść pasującą do wypracowanych przez chrześcijan koncepcji teologicznych, głoszących iż Jezus jest Synem Bożym.
Według muzułmanów Allah zaćmił umysły nienawidzących Jezusa Żydów, którzy chcieli go uśmiercić, tak iż uwierzyli w jego śmierć. Tymczasem Bóg wybawił tego Proroka z rąk jego wrogów i zabrał go do nieba.
„Tak więc ktoś został istotnie ukrzyżowany (niektórzy muzułmańscy egzegeci utrzymują iż istnieją dowody ukrzyżowania Judasza przez Piłata sympatyzującego z ruchem żydowskich mesjanistów. Koptyjscy chrześcijanie traktują więc Piłata z Pontu, namiestnika rzymskiego w Judei i jego żonę jako świętych, przyp. tłum.) Nie był to jednak Jezus (...). Kogoś innego ukrzyżowano zamiast niego. Bóg zabrał Jezusa (...) i uratował go przed śmiercią z rąk jego siepaczy, tak jak to zawsze czynił w przypadku wcześniejszych proroków zagrożonych śmiercią z rąk wrogów. Allah (...) ukoronował misję Jezusa na ziemi wybawieniem go od gwałtownej śmierci i podniósł go do niebios. Zgodnie z proroctwem Muhammada (...), pojawi się on ponownie na ziemi wraz z Mahdim aby stoczyć zwycięski pojedynek z szatańskim Antychrystem – Dżalem7, przywódcą armii niewiernych chcących podbić ziemie islamu i zniszczyć Mekkę oraz Medynę. Będzie to sygnalizować nadejście nowej ery w dziejach świata i islamu. Po stoczeniu zwycięskiej walki Jezus (...) zniszczy symbole krzyża i będzie żył około czterdziestu lat jako żonaty muzułmanin. Potem umrze naturalną śmiercią, kończąc swoją przerwaną misję na ziemi. Zostanie on pogrzebany w Medynie pomiędzy grobami Proroka Muhammada (...) i jego następcy Abu Bakra (...). Jezus pojawi się w Damaszku, w okresie gdy Mahdi pojawi się w Mekce, a tymczasowo zwycięskie hordy wrogów islamu będą przewalać się przez Bliski Wschód w kierunku miejscowości Lod w Palestynie. Nuzul czyli cudowne podniesienie Jezusa (...) przez Allaha do niebios po nieudanym spisku Żydów – jest częścią wiary islamu. Z proroctwa wynika, iż Jezus ponownie pojawi się na wschodnim minarecie wielkiego meczetu w Damaszku (Meszid Umayyad), skąd zejdzie jak normalny człowiek. Będzie on następcą czyli kalifem odrodzonej Ummy islamu po śmierci Mahdiego. Czy wniebowstąpił on duszą i ciałem lub tylko duszą po naturalnej śmierci ziemskiego ciała – nie jest kwestią istotną dla wiary islamu. Jego sposób wniebowstąpienia nie jest artykułem wiary, ponieważ dla muzułmanów ważnym jest fakt objawienia przez Allaha (...) mówiący o tym, iż Jezus (...) nie został ukrzyżowany, lecz został podniesiony do niebios przez Allaha.”8
Po wyjaśnieniu bardzo ważnej kwestii, jaką jest muzułmańska nauka na temat Jezusa wrócę do przerwanego wątku:
Znakiem zbliżającego się końca świata będą trzęsienia ziemi na niespotykaną dotąd skalę. Owe trzęsienia ziemi będą tak potworne, że spowodują niewyobrażalną wprost panikę wszystkich ludzi. A potem nastąpi kataklizm na skalę kosmiczną – w wyniku (być może) owych niesłychanych trzęsień ziemi (a może z innego powodu), góry rozsypią się w pył, a powierzchnia naszej planety stanie się równa i płaska, morza zaś wyparują, Ziemia i Księżyc zderzą się ze sobą, gwiazdy będą spadać, a całe niebiosa ulegną zniszczeniu.
Po zakończeniu Dnia Ostatniego jednak Ziemia i Wszechświat zostaną przemienione.
Tradycja muzułmańska w oparciu o Koran i Hadisy przekazuje także, iż nadejście Ostatniej Godziny poprzedzą zadziwiające wydarzenia, takie jak pojawienie się siejących zgrozę i przerażenie narodów Gog i Magog, pojawienie się zwierząt posługujących się ludzką mową, upadek mądrości, a nawet ogólnej wiedzy u przeciętnego człowieka, rozprzestrzenienie się nałogów, przede wszystkim pijaństwa, liczebną przewagę kobiet nad mężczyznami, wzrost na niespotykana skalę nieuczciwości, nieprawości, nierówności społecznej, wreszcie pojawienie się zwodziciela i oszusta podającego się Mesjasza, a w rzeczywistości będącego Antychrystem (Massih Dadżal).9
Gdy wszystko to dziać się będzie nastąpi też czas trąbienia. Pierwsze trąbienie wywoła niesłychana panikę zarówno na Ziemi jak i w niebiosach:
„W tym Dniu, kiedy zadmą w trąbę,
ci, którzy są w niebiosach i na ziemi,
będą przerażeni
– z wyjątkiem tych, których Bóg zechce oszczędzić – i wszyscy przybędą do Niego upokorzeni.
I zobaczysz góry,
które uważałeś za nieruchome,
jak będą przechodzić,
podobnie jak przechodzą chmury.”
(Koran XXVII, 87–88 – J.B)
Drugie trąbienie, które będzie mieć miejsce w czterdzieści dni po pierwszym trąbieniu obudzi zmarłych. Dusze przyobleką się znów w materialną postać i staną przed obliczem Najwyższego, na sąd.
Podobnie jak śmierci, tak i zmartwychwstaniu podlegają wszyscy – zarówno dobrzy jak i źli, chociaż różne czekają ich losy. W dniu tym ludzie dotąd żyjący umrą, by zaraz zmartwychwstać.
„(...) nadejdzie Godzina (...)
i (...) Bóg wskrzesi tych,
którzy znajdują się w grobach.”
(Koran XXII, 7 – J.B.)
O Dniu Zmartwychwstania mówią liczne wersety Koranu:
„Żydzi mówią:
„Chrześcijanie nie stoją na niczym!”;
a chrześcijanie mówią:
„Żydzi nie stoją na niczym!”
– a przecież oni recytują Księgę!
Podobne słowa mówią ci, którzy nie wiedzą.
Bóg rozsądzi miedzy nimi
w Dniu Zmartwychwstania
to, w czym się oni różnili.”
(Koran, II, 113 – J.B.)
albo:
„Tym, którzy nie uwierzyli,
upiększano życie na tym świecie,
a wyśmiewano się z tych, którzy uwierzyli;
ale ci, którzy są bogobojni, będą nad nimi
w Dniu Zmartwychwstania”
(Koran, II, 212 – J.B.)
albo:
„I niech nie sądzą ci, którzy skąpią
z tego, co dał im Bóg ze Swojej łaski,
że to jest lepsze dla nich.
W Dniu Zmartwychwstania
będą oni nosić na szyi obrożę
z tego, czego skąpili”
(Koran III, 180 – J.B.)
albo:
„... w Dniu Zmartwychwstania
zostaną wam w pełni dane nagrody.”
(Koran III, 185 – J.B.)
albo:
„A kto będzie spierał się z Bogiem
(...) w Dniu Zmartwychwstania?”
(Koran IV, 109 – J.B.)
albo:
„Bóg rozsądzi między wami
w Dniu Zmartwychwstania”
(Koran IV, 141 – J.B.)
Każdy z umarłych znów zyska materialne ciało, ale zmartwychwstanie w takim samym stanie umysłu i serca, w jakim rozstał się z tym światem. Nie będzie też miał świadomości upływu czasu. Każdemu z umarłych będzie się zdawało, że oto właśnie obudził się ze snu po przespanej nocy, gdy ranek zaświtał.10
„W tym Dniu, kiedy nastanie Godzina,
grzesznicy będą się zaklinać,
iż oni nie przebywali nawet godziny.
W ten sposób zostali oszukani.
A powiedzą ci,
którzy otrzymali wiedzę i wiarę:
«Wy znajdowaliście się w księdze Boga
aż do Dnia Zmartwychwstania
– a oto Dzień Zmartwychwstania,
lecz wy nie wiedzieliście.»”
(Koran XXXI, 55–56 – J.B.)
I właśnie tego dnia, w Dniu Zmartwychwstania wobec zgromadzonych tłumów wystąpi Prorok Jezus, aby zaświadczyć, że jedynie słuszną i prawdziwą była droga islamu. Będzie to zarazem dzień końca świata, w którym nastąpi powszechny kataklizm na skalę kosmiczną. Wszystko ulegnie rozproszeniu i zniszczeniu, a ciała niebieskie zmienią swój bieg.
Podczas Sądu Ostatecznego, pełnego grozy, wszelkie więzy ludzkie zostaną zerwane, każdy będzie myślał tylko o sobie, zapomnając nawet o więzach rodzinnych tak dalece, że gotów będzie poświęcić osobę, za życia w doczesności najbardziej ukochaną, byleby tylko uratować własna skórę, oczywiście nie zda się to na nic.
Na Sąd Ostateczny zostaną wezwani wszyscy ludzie, dżinny i Iblis (Szatan):
„Oni wyjdą z grobów
z opuszczonymi spojrzeniami.
Będą podobni do szarańczy rozsypanej,
śpieszący z wyciągniętymi szyjami ku wzywającemu.
Niewierni będą mówili:
«To jest trudny dzień!»
(Koran LIV, 7–8 – J.B.)
Allah osobiście dokona publicznej oceny każdego z ludzi stojących przed Nim. Nie pomoże wówczas wstawiennictwo orędowników: między innymi Jezusa i Muhammada (Mahometa) wspomaganych przez aniołów, bowiem w dniu tym nie będzie już miejsca na miłosierdzie, lecz wyłącznie na sprawiedliwość.
Każdy człowiek w pełni uświadomi sobie znaczenie wszelkich czynów popełnionych za życia ziemskiego, zarówno dobrych jak i złych, i w pewnym sensie dokona samooceny, niezależnie od ocenienia go przez Boga. Twarze sprawiedliwych staną się śnieżnobiałe, zaś złych czarne. Każdy otrzyma tabliczkę z odpisem swych czynów. Jednym zostanie umieszczona na piersi, innym przedłożona przed oczy, a u złych i skazanych na potępienie, zawieszona na plecach.
Chociaż nie będzie żadnego usprawiedliwienia dla tych, którzy byli dostatecznie pouczeni o Jedynym Bogu lecz odrzucili wiarę i popełniali złe czyny, to jednakże dla tych, którzy nie mieli możności przyjęcia islamu, lub też nie z własnej woli byli prowadzeni drogą kłamstwa, Najwyższy okaże wyrozumiałość i łaskę.
Po dokonaniu sądu nad ludźmi Allah nagrodzi sprawiedliwych, zaś złych ukarze. Miejscem kary jest piekło, w którym strasznym mękom będą poddani niesprawiedliwi. Zostaną oni naznaczeni i napiętnowani ogniem na czołach, bokach i plecach.
„A tym, którzy zbierają złoto i srebro,
a nie rozdają ich na drodze Boga
– obwieść karę bolesną!
W Dniu, kiedy te metale będą rozpalone
w ogniu Gehenny
i będą napiętnowane nimi
ich czoła, ich boki i grzbiety:
„Oto zebraliście dla siebie.
Zakosztujcie więc tego, co zebraliście!”
(Koran IX, 34 – 35 – J.B.)
Jak naucza islam, kara ognia i piekło są wieczne. Chociaż część teologów niektóre z tekstów koranicznych interpretuje w inny sposób, dowodząc, że i kara w zaświatach również kiedyś będzie mieć kres, ponieważ w naturze człowieka leży ustawiczne doskonalenie się.
Jedynie ci, którzy będąc wiernymi muzułmanami, nie zdążyli przed śmiercią w pełni odpokutować za grzechy i dostatecznie naprawić skutków złych czynów popełnionych za życia, którzy żałowali, zostaną umieszczeni przez Allaha w piekle na pewien określony czas, gdzie przez mękę oczyszczą się zupełnie, aby wejść do raju.
Razem z ludźmi zostaną osądzone również dżinny, Iblis i demony, które pod różnymi imionami pogańskich bożków odbierały od ludzi cześć należną wyłącznie Allahowi. I tak na męki wieczne pójdą bogowie Greków, Rzymian, Medów i Persów, ludów Indii, Chin, Ameryk, Afryki, bożkowie Słowian, Germanów, Celtów – słowem bożkowie wszystkich narodów, języków i epok.
Potępieni ludzie oskarżą ich wówczas, że zostali przez nich zwiedzeni, ale Iblis wyśmieje ich mówiąc:
„Powiedział szatan,
kiedy sprawa została rozstrzygnięta:
«Zaprawdę, Bóg dał wam obietnicę,
obietnicę prawdy!
I ja wam dałem obietnicę,
lecz ja was oszukałem;
ja nie miałem nad wami żadnej władzy.
Ja tylko wzywałem was,
a wyście mi odpowiedzieli.
Nie gańcie mnie więc,
lecz gańcie siebie samych!
Ani ja wam nie pomogę,
ani wy mi nie pomożecie (...)»
(Koran XIV, 22 – J.B.)
_______________________________
2 arab. godzina – w tym przypadku chodzi o Ostatnią Godzinę, czyli datę końca świata
3 Hadis nr 2 [w:] A. A. Issa, Tamże, s. 5
5 chodzi oczywiście o godzinę zmartwychwstania i sądu ostatecznego
6 M. ibn Salih Al–Usajmin, Tamże, s. 45
7 dotąd nie ustalono jednakowej pisowni imienia Antychrysta, za najpoprawniejszą jednak uważam Dadżdżal
8 H. Abdalati, Spojrzenie w Islam, brak miejsca wydania, 1993, s. 204 – 205
9 por.: A. al–Tantawi, Ogólny zarys religii Islamu, Białystok 1999, s. 84–86
10 wydaje się, że zmartwychwstali zmarli nie będą mieć też świadomości tego, iż pomiędzy zgonem, a ponownym przyobleczeniem się w ciało znajdowali się w Barzach.
