Linnaea
– Linnea
Linnaea
borealis – Linnea północna to niezbyt okazała bylina. Jej
krotki opis jest zamieszczony poniżej.
Występowanie:
północ Europy.
Surowiec:
ziele.
Zawartość:
nieustalona.
Działanie
i zastosowanie: Na temat tej rośliny jedyną informację znalazłem
u Józefa Geralda–Wyżyckiego. A oto co pisze ów autor:
„Linnea
północna (). (...) Krzewinka niska, po ziemi rozesłana;
wierzchołki gałązek w górę wzniesione; liście naprzeciwległe,
krótko–ogonkowate, prawie okrągłe, u wierzchołka nieco
ząbkowane, u ogonka całe, zawsze zielone, drobnemi włoskami, jako
i ogonek, z rzadka osadzone; szypułki 1–2 cali długie, nagie,
dwukwiatowe; kwiaty blado–czerwone albo czerwonawo–białe,
przyjemnie i dość mocno (zwłaszcza wieczorem) pachnące. Rośnie w
lasach sosnowych wzgórzystych. (...) Kwitnie w czerwcu i lipcu.
Krzew
ten ma własności urynę pędzące. Odwar gałązek z liściem w
mleku używany jest we Szwecyi i Finlandyi, jako niezawodny śrzodek
przeciw bólom bioder i w cierpieniach reumatycznych. Kwiaty używają
się tamże do konfitur, którym udzielają przyjemnej woni.” (dz.
cyt., s. 212).
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
Powrót do zakładek:
