Ammi
– Aminek
Ammi
visnaga, syn.: Visnaga daucoides – Aminek egipski noszący
również drugą nazwę – aminek zębodłubka, to roślina roczna
osiągająca od 40 do 100 cm wysokości. Liście ma podwójnie
pierzastodzielne. Sztywne wzniesione pędy wieńczą gęste
baldachowate kwiatostany. Owocem jest rozłupnia.
Jako
roślina o poważnym znaczeniu leczniczym jest ona nie tylko
pozyskiwana ze stanu naturalnego, ale również uprawiana na
plantacjach towarowych.
Występowanie:
Pochodzi z krajów basenu Morza Śródziemnego, Azji Mniejszej,
Zakaukazia i Wysp Azorskich.
Surowiec:
nasiona.
Zawartość:
kelina, ammol, wisnagina, kwasy wielofenolowe, olejek eteryczny,
fitosterole...
Działanie
i zastosowanie: Kelina posiada zdolność obniżania napięcia mięsni
gładkich i jest doskonałym środkiem przeciwskurczowym.
Preparaty
produkowane z aminku egipskiego mają zastosowanie w leczeniu astmy,
działając rozkurczowo w obrębie oskrzeli. Takie samo działanie
przejawiają także odnośnie jelit, moczowodów, pęcherza moczowego
i... naczyń wieńcowych.
Zaleca
się je i stosuje między innymi w niewydolności wieńcowej, zawale
serca, tzw. sercu starczym, ale także w przypadku stanów
skurczowych w obrębie dróg moczowych, nieżycie oskrzeli i
dychawicy oskrzelowej, skurczach jelit, a pomocniczo w chorobie
wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz kamicy moczowej.
Inne
gatunki:
Występowanie: pochodzi z basenu Morza Śródziemnego.
Surowiec: ziele, nasiona.
Zawartość: z ziela wyodrębnić można m.in. furanokumaryny (ksantoksyna, bergapten, mermezyna).
Działanie i zastosowanie: Furanokumaryny działają w bardzo specyficzny sposób, pobudzając wytwarzanie przez organizm melaniny, czyli barwnika skóry. Z tego powodu preparaty produkowane na bazie aminka większego znajdują zastosowanie w leczeniu choroby skórnej, noszącej nazwę bielactwa nabytego. Mogą być one również stosowane w leczeniu łuszczycy.
Ponieważ w przypadku stosowania doustnego preparatów wyprodukowanych z aminka większego mogą wystąpić bardzo przykre objawy (np.: bóle głowy, nudności, biegunka), nie powinno się ich stosować na własną rękę, ale zawsze za wiedzą i zgodą lekarza. Tym bardziej, że u niektórych osób może wystąpić całkowita nietolerancja tego specyfiku.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
