Anthriscus
– Trybula
Anthriscus
cerefolum – Trybula ogrodowa to prawie nieznana przyprawa,
która ongiś cieszyła się popularnością, a dziś została
nieomal zapomniana. W krajach zachodnich powoli zaczyna wracać do
łask, być może rozsmakują się w niej i Polacy.
Trybula
jest rośliną jednoroczną, o niezbyt grubym, wrzecionowatym
korzeniu i liściach bardzo przypominających liście pietruszki. Pęd
kwiatostanowy, wieńczony baldachami białych kwiatuszków, może
dorastać do 70–80 cm wysokości. Owocem jest rozłupnia.
Występowanie:
Ojczyzną trybuli ogrodowej jest wschodnia część basenu Morza
Śródziemnego. Została udomowiona jeszcze w starożytności, a
szczególnie chwalili ją Rzymianie. W średniowieczu również
cieszyła się powodzeniem i była powszechnie uprawiana w Europie.
Surowiec:
liście.
Zawartość:
olejek eteryczny, prowitamina A, witamina C oraz związki żelaza i
magnezu.
Działanie
i zastosowanie: W kuchni wykorzystuje się świeże listki, które
zapachem przypominają trochę anyż, a to dzięki zawartemu w nich
olejkowi eterycznemu. Spożywanie ich na surowo korzystnie oddziałuje
na przewód pokarmowy, ułatwia trawienie, przyswajanie pokarmu i
likwiduje wzdęcia. Poza tym działa wzmacniająco na nerki, wątrobę
i śledzionę, i ma jeszcze niewielkie działanie wykrztuśne.
Anthriscus sylvestris – Trybula leśna jest naszym rodzimym gatunkiem – to środek przeciw niestrawności – roślina lekko toksyczna.
Antrhriscus vulgaris – Trybula pospolita jest naszym rodzimym gatunkiem – to środek przeciw niestrawności – roślina lekko toksyczna.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
