Conyza
– Przymiotno
Conyza
canadensis, syn.: Erigeron canadensis – Przymiotno kanadyjskie to
roczna, a czasem dwuletnia roślina. Przymiotno dorasta do 100 cm
wysokości. Łodygi tworzy sztywne, wzniesione, w szczytowej części
silnie rozgałęzione. Liście ma drobne, niepozorne, lancetowate.
Kwiaty również niepozorne, jasnożółte, po przekwitnięciu wiążą
się w owoce typu niełupki z puchem.
Występowanie:
Ojczyzną przymiotna jest Ameryka Północna, skąd zostało
zawleczone do Europy, gdzie doskonale się zaaklimatyzowało. Należy
do najpopularniejszych gatunków spotykanych na ugorach, przychaciach
i brzegach wód.
Surowiec:
ziele.
Zawartość:
m.in. olejek eteryczny (a w nim głównie : limonen i terpinol),
garbniki, cholina, nieco prowitaminy A, witamina C.
Działanie
i zastosowanie: Postacią leku jest napar z ziela, który
przygotowujemy w następujący sposób: 1 łyżeczkę do herbaty
suszu zalewamy 1 szklanką wrzątku, parzymy pod przykryciem przez
15–20 minut, przecedzamy je i pijemy w razie potrzeby 3 razy
dziennie po 1/2 szklanki.
Napar
ów jest przede wszystkim doskonałym i bardzo skutecznym środkiem
przeciwkrwotocznym oraz przeciwbiegunkowym. Zaleca się go
uporczywych biegunkach, czerwonce, a także do zahamowania krwawień
o najróżniejszym pochodzeniu – krwawień z płuc, żołądka oraz
nadmiernych krwawień menstruacyjnych, krwiomoczu itp., a także w
hemoroidach, chorobach nerek i oskrzeli. Zewnętrznie w postaci
przymoczek w leczeniu egzemy i liszaja.
Pomocniczo
można stosować napar z ziela przymiotna w stanach zapalnych żołądka
i jelit oraz reumatyzmie i złej przemianie materii.
Olejek
pozyskiwany z kwiatów tej rośliny jest niezłym środkiem przeciw
robakom pasożytującym w przewodzie pokarmowym człowieka.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
