Epilobium
– Wierzbownica, Wierzbówka
Epilobium
parviflorum – Wierzbowbica lekarska albo drobnokwiatowa
to roślinna mająca długie, cienkie kłącza i nadziemne rozłogi.
Na łodydze znajdują się siedzące albo podługowate, lancetowate ,
zwykle całobrzegie listki. . Kwitnie lila bądź jasnopurpurowo.
Wydaje owoce z puchem. Jest to roślina wieloletnia, dorastająca do
około 50 centymetrów. Kwitnie w środku lata – w lipcu i
sierpniu.
Występowanie:
Europa, Azja. Lubi ziemie mokre. Spotkać ją można na bagnach, nad
brzegami wód, albo przynajmniej na mokrych glebach (zwykle w
zaroślach).
Surowiec:
ziele.
Zawartość:
nieustalona.
Działanie
i zastosowanie: Leczy schorzenia gruczołu krokowego. Medycyna ludowa
zaleca w takim razie przyjmowanie naparu z ziela opisywanej rośliny.
Należy sporządzić taki oto specyfik: 1 łyżeczkę suszu zalewamy
1/4 wrzącej wody i parzymy pod przykryciem 10–15 minut. Potem zaś
pijemy 2 szklanki dziennie (1 rano i jedną wieczorem), wspomnianego
specyfiku. Należy pamiętać, że rano herbatkę z wierzbownicy
pijemy na czczo.
Inne
gatunki:
Epilobium
angustifolim, syn.: Chamaenerion angustifolum – Wierzbówka
kiprzyca to pospolita bylina. Organem trwałym rośliny jest
kłącze, z którego wyrasta prosta wzniesiona łodyga, pokryta
lancetowatymi liśćmi. Wierzchołki pędów wieńczą okazałe
kwiatostany złożone z licznych purpurowoczerwonych bardzo ładnych
kwiatów. Owoc to torebka.
Występowanie:
roślina krajowa, którą spotkać można na porębach, przydrożach,
obrzeżach lasów.
Surowiec:
liście.
Zawartość:
m.in. garbniki, witamina C, flawonoidy, alkaloidy, pektyny, cukry i
nieco śluzu.
Działanie
i zastosowanie: Herbatka z liści (1 łyżeczkę rozdrobnionego suszu
zalać 1 szklanką wrzątku i parzyć pod przykryciem przez 15–20
minut, następnie zaś przecedzić i w razie potrzeby pić 2–3 razy
dziennie po 1/2 szklanki) to specyfik o działaniu uspokajającym,
zalecany w bezsenności, bólach na tle migrenowym i depresji.Prócz
tego stosuje się go również w zaburzeniach trawienia.
Znaczenie
lecznicze posiadają także kłącza wierzbówki, których żucie
zaleca się w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła, a także w
krwawieniach z dziąseł.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
