Peucedanum
– Gorycznik
Peucedanum
officinale – Gorycznik lekarski to niezbyt okazała roślina o
dętych łodygach, liściach pierzastych, drobnych białawych
kwiatuszkach skupionych w gęste baldachy. Owocem jest rozłupka.
Występowanie:
Europa Środkowa i Południowa.
Surowiec:
ziele.
Zawartość:
m in. furanokumaryny, peucedanina, prowitamina A, sole mineralne.
Działanie
i zastosowanie: W latach trzydziestych rozpoczęto badać tę
pospolitą roślinę i wyodrębniono z niej składnik zaliczający
się do grupy furokumaryn, i nazwano go peucedaniną, ale medycyna
jakoś nie zwróciła nań uwagi. Stało się to dopiero po latach,
kiedy zaczęto szukać specyfików przeciw bielactwu nabytemu oraz
łuszczycy. Od tamtej pory bielactwo nabyte i łuszczyce leczy się
m.. in. przy zastosowaniu gorycznika.
Inne
gatunki:
Peucedanum
morisonii – Gorycznik Morisona to okazała roślina,
dorastająca do 1,5 metra wysokości, o żółtych kwiatach, liściach
zebranych w gęstą rozetę, ze środka której wyrasta pęd
kwiatostanowy.
Występowanie:
w Kazachstanie, na Ałtaju i na Syberii.
Działanie
i zastosowanie: Również i nim leczy się bielactwo nabyte i
łuszczycę.
Peucedanum
ostruthium, syn. Imperatoria ostruthium – Gorysz miarz to
bylina. Tworzy wysoką łodygę, liście ma dwojakie – odziomkowe i
łodygowe. Są one dość okazałe, z kształtu trójdzielne. Drobne
białe kwiatuszki skupione w baldachowate kwiatostany na szczytach
łodyg. Owocem jest rozłupnia.
Występowanie:
umiarkowana strefa klimatyczna naszego kontynentu.
Surowiec:
kłącza.
Zawartość:
m.in. gorycze, garbniki i olejek eteryczny (a w nim pinen, felandren,
i limonen).
Działanie
i zastosowanie: Najpopularniejszą postacią leku jest odwar z kłącza
(1 łyżeczkę do herbaty rozdrobnionego suszu zalać 2 szklankami
wody, gotować pod przykryciem przez 7–10 minut, przecedzić, pić
w razie potrzeby 2 razy dziennie po 1/4 szklanki) który zalecany
bywa jako środek korzystnie oddziałujący na procesy trawienne,
likwidujący wzdęcia, pomocny w nieżytach żołądka i jelit, ale
także – ze względu na działanie moczopędne – może być
stosowany w chorobach nerek.
Ponieważ
gorysz miarz jest rośliną nieco toksyczną, wolno się leczyć przy
jej użyciu wyłącznie pod kontrolą lekarza.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
Powrót do zakładek:
