Phoenix
– Daktylowiec właściwy
Phoenix
dactylifera – Daktylowiec właściwy (palma daktylowa) to
drzewo o charakterystycznym pniu, poprawnie zwanym kłodziną,
prostym, kolumnowym i nie rozgałęziającym się, z wyraźnie
widocznymi bliznami po uschłych i opadłych liściach. Liście są
pierzaste, osiągające do 6 metrów długości, złożone z wielu
sztywnych, szorstkich i ostrych listków barwy jasnozielonej (czasem
szarozielonej), równolegle osadzonych wzdłuż ogonka liściowego.
Liście ułożone w formę pióropusza wieńczą kłodzinę.
Daktylowce są roślinami długowiecznymi. Spotyka się okazy które
dożyły sędziwego wieku dwustu lat i jeszcze wydają owoce.
Daktylowiec właściwy dorasta do ponad 30 metrów wysokości i
tworzy półmetrowej grubości kłodzinę. Daktylowiec (różnych
gatunków) można zaliczyć do najstarszych roślin uprawianych przez
ludzi Starego Świata. Historię ma bardzo bogatą i do dziś nie
stracił swego ogromnego wręcz znaczenia. Jest rośliną dwupienną
– tworzy drzewa wydające wyłącznie kwiatostany męskie lub
żeńskie. Owoce rodzi w gronach. Nasiona ma wydłużone, twarde i
dość żywotne.
Występowanie:
Daktylowce to rośliny klimatu suchego i gorącego. Daktylowiec
właściwy uprawia się przede wszystkim Północnej Afryce, oraz
arabskich terenach Azji.
Surowiec:
owoce (daktyle).
Zawartość:
Miąższ naowocni daktyli zawiera duże ilości cukru (około 70%),
oraz sporo białka i tłuszczu (około 20%), brak w nim natomiast
prawie zupełnie witamin i soli mineralnych.
Działanie
i zastosowanie: Daktyle nie posiadają poważniejszego znaczenia
leczniczego, ich spożywanie zaleca się w chorobach serca i w
dietach odchudzających.
Znaczenie
palmy daktylowej dla człowieka, zwłaszcza na Bliskim Wschodzie i
Północnej Afryce, jest ogromne. Prócz tego, że owoce jej są
pokarmem (niejednokrotnie podstawą wyżywienia tubylczej ludności)
jest wykorzystywana na wiele innych sposobów – zużytkowuje się
jej drewno, liście, sok, włókno.
Inne
gatunki:
Phoenix
farinifera – Daktylowiec mąkodajny to jest on najniższy
spośród daktylowców (około 1 metra wysokości). Rodzi jadalne,
smaczne owoce, a oprócz tego po rozcięciu kłodziny, pozyskuje się
z jej wnętrza mąkę zwaną sago.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
Powrót do zakładek:
