Polemonium
– Wielosił
Polemonium
coreuleum – Wielosił błękitny to bylina kłączowa. Roślina
dorasta do 50–100 cm wysokości. Tworzy łodygi dęte, wzniesione,
prawie wcale nie rozgałęziające się. Liście ma
nieparzystopierzaste. Zbudowane z podłużnych, lancetowatych
listków. Kwiaty ma niezbyt okazałe, jednak dość dekoracyjne, w
barwach od niebieskiej do fioletowej. Po przekwitnięciu wiążą się
one w owoce typu torebki.
Występowanie:
leśne obszary Syberii. Jej naturalne stanowiska to tereny podmokłe
i wilgotne łąki.
Surowiec:
korzenie i kłącza.
Zawartość:
saponiny.
Działanie
i zastosowanie: Odwar z korzeni i kłączy (1 łyżeczka
rozdrobnionego suszy, na 1 szklankę wody, gotować pod przykryciem 5
minut, odcedzić, pić 3 razy dziennie po 1/4 szklanki) zalecany jest
jako środek wykrztuśny, uspokajający i przeciwpadaczkowy.
Pomocniczo można go zażywać w bezsenności i depresji. Wreszcie –
jako słaby środek przeciwbólowy.
Inne
gatunki:
Polemonium
reptans – Wielosił rozesłany – wywar z kłącza stosuje się
w zapaleniu górnych dróg oddechowych, gruźlicy płuc,
przeziębieniu, grypie i anginie.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
Powrót do zakładek:
