Astrantia
– Jarzmianka
Astrantia
major – Jarzmianka większa to bylina. Jej organem trwałym
jest kłącze czarnej barwy, z którego wyrasta wzniesiona łodyga,
okryta palczastodzielnymi liśćmi. Szczyty pędów wieńczą nieduże
baldachy złożone z białych, maleńkich, niepozornych kwiatuszków.
Te ostatnie po przekwitnięciu wiążą się w owoce typu rozłupni.
Występowanie:
rodzima roślina europejska, którą najłatwiej można spotkać w
pobliżu wód i na mokrych łąkach.
Surowiec:
kłącze i ziele.
Zawartość:
skład chemiczny nie jest ustalony, na pewno jednak zawierają
swoisty olejek eteryczny.
Działanie
i zastosowanie: Odwar z kłączy bądź napar z ziela (1 łyżeczkę
rozdrobnionego suszu zalać 1 szklanką wrzątku, parzyć pod
przykryciem 15–20 minut, przecedzić, w razie konieczności pić
2–3 razy dziennie po 1/2 szklanki) to środki pobudzające
wydzielanie soku żołądkowego. Są to typowe ziółka „na
apetyt”.
Ze
względu na to, iż jarzmianka większa jest rośliną lekko
toksyczną, wolno się nią leczyć wyłącznie za zgodą lekarza.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
