Calanchoё
– Kalanchoe
Calanchoё
pinnatum – Kalanchoe należy do rodzaju, który obejmuje ponad sto
gatunków będących członkami rodziny gruboszowatych. Jest to
wieloletnia rodzina o mięsistym, często drewniejącym u podstaw
pędzie, osiągającym wysokość od 60 do 120 cm. Liście soczyste i
masywne, eliptyczne lub owalne, brzegiem ząbkowane, umieszczone na
krótkich ogonkach. Kwiaty dzwonkowate, barwy zielonkawobiałoróżowej
osiągają długość do 3,5 cm, a zebrane są w miotlaste
kwiatostany.
Występowanie:
W warunkach naturalnych kalanchoe zasiedla ogromne obszary kuli
ziemskiej i to zarówno Starego jak i Nowego Świata. Spotkać je
można zarówno w tropikalnej Afryce, Azji, Australii, Południowej i
Środkowej Ameryce, jak i na wyspach Morza Karaibskiego i Polinezji.
W swych siedliskach porasta miejsca o bardzo słabych glebach:
kamieniste zbocza górskie (nawet powyżej 2000 m. n.p.m.), skaliste
brzegi rzek, ale również piaszczyste brzegi morskie.
Surowiec:
liście.
Zawartość:
Chociaż pod względem farmakologicznym nie jest jeszcze w pełni
poznane, to już teraz wiadomo, że jej liście zawierają między
innymi: flawonoidy, sporo witaminy C, mikroelementy, kwasy organiczne
i nieznane substancje bioaktywne.
Działanie
i zastosowanie: Kalanchoe od dość dawna weszło do uprawy
mieszkaniowej jako roślina ozdobna. Ale mało kto wie, iż jest
również cenną rośliną leczniczą. Preparaty produkowane z soku
kalanchoe znalazły zastosowanie w chirurgii, stomatologii i
ginekologii, ponieważ posiadają właściwości przeciwzapalne,
oczyszczające rany i owrzodzenia z obumarłych komórek i
sprzyjające szybszemu gojeniu się ran. Jest to szczególnie cenne w
dzisiejszej dobie, kiedy niektóre drobnoustroje uodporniły się na
działanie antybiotyków.
Inne
gatunki:
Calanchoё
daigremontiana zwane popularnie „żyworódką” jest dość
rozpowszechnione w uprawie doniczkowej. W naturze osiąga wysokość
do 100 cm. Jego cechą charakterystyczną jest niespotykany u innych
roślin sposób rozmnażania się. Otóż wygląda to tak, iż na
obrzeżach liści wyrastają maleńkie roślinki, które z czasem
wytwarzają własne korzenie. Teraz wystarczy lekkie potrącenie pędu
lub silniejszy podmuch wiatru, aby oderwały się i opadły na
ziemię, w której szybko się zakorzenią z czasem tworząc zwarty
gąszcz.
Występowanie:
„Żyworódka” pochodzi z Madagaskaru.
Działanie
i zastosowanie: Calanchoe daigremontiana podobnie jak wcześniej
omówiony jego krewniak ma również właściwości lecznicze,
wykorzystywane głównie przez medycynę ludową. Zaleca ona
przykładanie świeżych zmiażdżonych liści na rany celem
zatamowania krwawienia, a także do leczenia wyprysków, krost i
egzem na skórze.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
