Caesalpinia
– Brezylka
Caesalpinia
coriaria – Brezylka garbarska to krzew dorastający do 5 metrów
wysokości. Jego gęste gałęzie porastają liście
podwójniepierzastozłożone, które z kolei składają się z
równowąskich lisków. Opisywana roślina kwiaty ma nieduże, barwy
żółtej, zebrane w wiechowate kwiatostany, które są dość
dekoracyjne. Owocem jest strąk. Popularnie owoce brezylki nazywa się
diwidi albo libidibi. (wg.: Zbigniew Podbielkowski, Słownik roślin
użytkowych, Warszawa 1985, s. 42)
Występowanie:
Ojczyzną brezylki południowa część Ameryki Północnej (Meksyk,
a nawet najbardziej wysunięte na południe rejony USA), Wyspy
Antylskie i północ Ameryki Południowej.
Surowiec:
strąki, w mniejszym stopniu kora.
Zawartość:
w strąkach znajduje około 30% garbników.
Działanie
i zastosowanie: Brezylka jest rośliną zarówno garbarską, co
zostało uwidocznione w nazwie (ale to nas akurat nie będzie nas
obchodzić), jak i leczniczą. Wyżej wspomniane strąki (jak również
w mniejszym stopniu kora) posiadają działanie przeciwzapalne i
ściągające, w związku z czym odwar z nich stosuje się tak
zewnętrznie, jak i wewnętrznie.
Wywar
z 1 łyżeczki do herbaty wysuszonych i sproszkowanych strąków i 1
szklanki wody (gotować pod przykryciem 5–7 minut, przecedzić, w
razie konieczności pić po 1/4 szklanki 2–3 razy dziennie) to
doskonały środek przeciwbiegunkowy, stosowany również w kuracjach
nieżytów żołądka i jelit.
W
stanach zapalnych gardła, jamy ustnej i dziąseł używamy tego
samego wywaru do ich płukania.
Wywar
z kory brezylki stosuje się leczenia nadmiernej potliwości stóp,
oraz do nasiadówek przy wypadających żylakach odbytu, i do
irygacji pochwy, kiedy występują upławy.
Inne
gatunki:
Caesalpinia
gilliessii – działanie zbliżone do brezylki garbarskiej.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
