czwartek, 13 września 2018

Cichorium – Cykoria

Cichorium – Cykoria

Cichorium endivia – Cykoria endywia dostarcza mało znanej w Polsce sałaty. Dzika endywia jest rośliną dwuletnią w optymalnych warunkach siedliskowych mogącą osiągać nawet do 100 cm wysokości. Dolne liście ma długie, zatokowo ząbkowane, górne natomiast szerokojajowate. Kwiaty barwy bladoniebieskiej, bardzo przypominają wyglądem kwiaty cykorii podróżnika. Występowanie: Ojczyzną endywii są kraje basenu Morza Śródziemnego, gdzie cieszy się dużą popularnością i jest chętnie spożywana.
Surowiec: liście
Zawartość: prowitamina A, witaminy B1, B2 oraz C, a ponadto sole mineralne.
Działanie i zastosowanie: Endywia jest dietetyczną rośliną sałatową. Spożywa się jej liście, które mają gorzkawy posmak. W liściach znajdują się przede wszystkimWykorzystuje się ją tak samo, jak zwyczajną sałatę.

Inne gatunki:

Cichorium intybus – Cykoria podróżnik jest byliną, której organ trwały stanowi korzeń. Pędy tworzy sztywne, niezbyt wysokie, silnie rozgałęzione. Liście ma wąskie, lancetowate, o głęboko powcinanych brzegach. Dość okazałe błękitne kwiaty, które wyrastają w górnych częściach łodyg, sprawiają, iż cykoria jest nadzwyczaj piękną rośliną. Ponieważ jej walory dekoracyjne są duże, ogrodnicy pokusili się o wyhodowanie odmian, których kwiaty miałyby inne barwy – bladoniebieską, białą, bądź czerwoną.
Występowanie: pospolita roślina, którą można spotkać na terenie całego kraju, gdzie porasta przydroża (i stąd właśnie się wzięła nazwa gatunkowa „podróżnik”), suche zbocza wzgórz i miedze.
Surowiec: korzeń.
Zawartość: m.in. cukry, garbniki, glikozyd intybina, a także inulina.
Działanie i zastosowanie: Cykoria jest rośliną użytkową, o sporym zastosowaniu. Jej młodziutkie listki stanowią bardzo wartościową sałatę, natomiast wysuszone i upalone korzenie są namiastką kawy. Ponadto korzenie owe, po pozbawieniu ich twardego i gorzkiego rdzenia, można gotować i spożywać jako jarzynę, bądź dodawać do sałatek i zup.
Ponieważ omawiana roślina posiada również niebanalne właściwości lecznicze, należy opowiedzieć także i o nich.
Ze względu na znaczną zawartość inuliny odwar z korzeni cykorii jest cennym lekiem, który należy pomocniczo stosować w cukrzycy.
A oto przepis na jego przygotowanie: 1 łyżeczkę do herbaty rozdrobnionych suchych korzeni zalewa się 1 szklanką wody, podgrzewa do zawrzenia, a następnie czeka 2 godziny, aż naciągnie. Po przecedzeniu podgrzewa się ów odwar do temperatury 35–40° i dopiero pije (2 razy dziennie po 1 szklance).
Odwar ów ma nie tylko działanie przeciwcukrzycowe, lecz również odflegmiające. Dalej – zwiększa on wydzielanie żółci i jej przepływ z pęcherzyka żółciowego do dwunastnicy. Pobudza wydzielanie soków trawiennych, poprawia apetyt i ułatwia przyswajanie składników pokarmowych przez organizm. Dodatkowo działa łagodnie przeczyszczająco i moczopędnie.
Wskazany jest w kamicy żółciowej i nerkowej, a także w schorzeniach śledziony. Na osoby wyczerpane fizycznie i psychicznie działa lekko pobudzająco, dlatego zalecany jest w kuracjach wzmacniających, ponadto również w leczeniu reumatyzmu i żylaków odbytu (pomocniczo).
Nadzwyczaj zdrowa jest sałatka z młodych listków cykorii, która jest bogata w witaminę C i mikroelementy.



Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.

Powrót do zakładek:
C