Cirsium
– Ostrożeń
Cirsium
arvense – Ostrożeń polny to bylina. Tworzy proste, rozgałęziające
się łodygi, które okrywają podługowato lancetowate liście. Są
one zwykle falisto wcinane. Wierzchołki pędów wieńczą purpurowe
bądź różowo purpurowe kwiaty.
Występowanie:
ostrożeń można dość łatwo spotkać na terenie całego kraju,
gdzie zasiedla przydroża, pastwiska, suche skłony trawiastych
wzgórz.
Surowiec:
ziele.
Zawartość:
m.in. inulina, witamina C, olejek eteryczny i glikozydy.
Działanie
i zastosowanie: Medycyna ludowa dla opisywanej rośliny ma tylko
jedno zastosowanie. Otóż, w przypadku dolegliwości ze strony zatok
nosowych zaleca się mycie głowy w odwarze z ziela. (wg.: Eugeniusz
Kuźniewski, Janina Augustyn–Puziewicz, Przewodnik ziołolecznictwa
ludowego, Warszawa 1984)
Inne
gatunki:
Cirsium
oleraceum – Ostrożeń warzywny to bardzo bliski kuzyn
ostrożenia polnego. Jest to bylina, której organ trwały stanowi
podziemne kłącze. Najłatwiej spotkać ją można na wilgotnych
łąkach i w pobliżu wód. Łodygi ma wzniesione, proste, nagie,
pokryte miękkimi liśćmi, które mogą przybierać różne
kształty, od lirowato pierzastodzielnych, po jajowatolancetowate.
Wierzchołki pędów wieńczą koszyczki kwiatowe złożone z
bladożółtych kwiatów.
Występowanie:
rodzima, krajowa roślina
Surowiec:
ziele.
Zawartość:
m.in. inulina, olejek eteryczny, witamina C i garbniki.
Działanie
i zastosowanie: Napar z ziela (1 łyżeczkę rozdrobnionego suszu
zalać 1 szklanką wrzącej wody, parzyć pod przykryciem 15 minut,
przecedzić i w razie potrzeby pić 2–3 razy dziennie po 1/3
szklanki) to środek korzystnie wpływający na proces trawienia,
ułatwiający przyswajanie składników odżywczych przez organizm,
pobudzający apetyt oraz poprawiający przemianę materii.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
