Cyperus
– Cibora, papirus
Cyperus
esculentus – Cibora jadalna (migdał ziemny) to bylina o
wyglądzie trawy i wąskich liściach, osiągających długość do 1
metra. Jej częścią jadalną są niewielkie (około 3 cm długie i
do 1,5 cm szerokie) bulwki korzeniowe, których jedna roślina może
wytworzyć nawet kilkaset.
Występowanie:
W stanie dzikim spotykamy migdał ziemny w Afryce, na Madagaskarze
oraz na subkontynencie indyjskim. Uprawia się go na znacznych
obszarach Ameryki Północnej i Południowej oraz w południowej
Europie.
Surowiec:
bulwki korzeniowe.
Zawartość:
skrobia, cukry, tłuszcze, białko, sole mineralne.
Działanie
i zastosowanie: Bulwki korzeniowe mają smak przypominający migdały.
Są bardzo pożywne. Można spożywać je na surowo, jak również po
ugotowaniu lub upieczeniu.
Roślina
nie posiada znaczenia leczniczego, a wyłącznie dietetyczne.
Inne
gatunki:
Cyperus
alternifolius – Cibora zmienna („papirusik”) – ten
gatunek pochodzi z bagien Madagaskaru. Dorasta do 130 centymetrów
wysokości. Wydaje sztywne łodygi zwieńczone prostopadle i
promieniście ułożonymi liśćmi. „Papirusik” często spotyka
się w uprawie doniczkowej. Nie posiada zastosowania leczniczego.
Cyperus
papyrus – Papirus właściwy jest byliną porastającą bagna i
rozlewiska Nilu oraz innych wód tropikalnej Afryki i Madagaskaru.
Kojarzy się nam zwykle z prastarą cywilizacją egipską. Ta rola
papirusu, jako materiału służącego do sporządzania ksiąg, jest
nam znana, ale mało kto wie, że roślina służyła także bardziej
prozaicznym celom – jej kłączy używano jako jarzyny (zresztą
tam gdzie jeszcze występuje papirus właściwy, czyni się to
nadal). Z giętkich, lekkich i jednocześnie wytrzymałych łodyg
budowano w starożytnym Egipcie łodzie, a nawet statki pełnomorskie.
Wizerunki takich łodzi widnieją po dziś dzień na ścianach
świątyń, grobów faraonów i wielmożów egipskich.
Cibora
rotunda – Cibora okrągła to trawiasta bylina o długich (do
50–60 cm), wąskich liściach. Jej organ trwały stanowią kłącza.
Kwiatuszki ma drobne, czerwonawobrązowawe, po przekwitnięciu wiążą
się owoce typu miniaturowego orzeszka.
Występowanie:
Cibora okrągła występuje na terenach podmokłych w rejonach
tropikalnych i subtropikalnych Starego Świata.
Działanie
i zastosowanie: Omawiana roślina posiada działanie
przeciwskurczowe, słabe przeciwbólowe, regulujące procesy
trawienne i wzmacniające macicę. Kłącza, korzenie i bulwki
korzeniowe znajdują zastosowanie przede wszystkim w leczeniu
nieregularnego miesiączkowania, dolegliwościach ze strony żołądka,
jelit i wątroby.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
