piątek, 14 września 2018

Daucus – Marchew


Daucus – Marchew

Daucus carota, syn.: Daucus sativus – Marchew zwyczajna nosząca też drugą nazwę – marchew siewna to jeden z sześćdziesięciu gatunków marchwi występujących na całym nieomal ziemskim globie.
My zajmiemy się tutaj omówieniem tylko jednego z nich – czyli uprawną odmianą marchwi zwyczajnej. Jest to nader pospolita roślina uprawna, znana nam wszystkim. Będąc rośliną dwuletnią, w pierwszym roku życia wytwarza jedynie liście i gruby, mięsisty korzeń spichrzowy, mogący – co jest zależne od odmiany – mieć różną barwę, od białożołtej do ceglastoczerwonej.
W drugim roku życia z pomiędzy ogonkowych pierzastych liści wyrasta wzniesiony pęd kwiatostanowy, słabo się u wierzchołka rozgałęziający i zwieńczony baldachowatymi kwiatostanami złożonymi z bardzo licznych, drobnych białożółtawych kwiatuszków, które po przekwitnięciu wiążą się w owoce typu rozłupni.
Występowanie: strefa umiarkowana Europy i Azji.
Surowiec: korzenie, nasiona i – w mniejszym stopniu – także nać.
Zawartość: w korzeniach występują m.in.: prowitamina A (do 25 mg%) witaminy z grupy B, witamina E, K, PP, związki mineralne (fosfor, kobalt, miedź, jod, żelazo, wapń), olejek eteryczny (w śladowych ilościach o swoistym zapachu), pektyny, związki siarkowe, enzymy i cukry; nasionach marchwi (czyli w jej owocach) znajduje się: olej tłusty, nieco białka, flawonoidy i olejek eteryczny (do 2,4%).
Działanie i zastosowanie: Świeży sok wyciśnięty z korzeni marchwi, bądź zupka „marchwianka’ to stare i wypróbowane lekarstwa stosowane przy zaburzeniach trawienia u niemowlaków.
Ale marchwi winni używać także i dorośli. Posiada ona bowiem poważne własności przeciwmiażdżycowe, usuwa nadmiar cholesterolu z organizmu i jest lekiem (słabym) przeciwcukrzycowym.
Dalej – ma słabe działanie przeciwrobaczne, leczy niedokrwistość, biegunkę, awitaminozę, zaburzenia przemiany materii, osłabienie wzroku, rozmaite schorzenia skóry i przeciwdziała wypadaniu włosów, jednocześnie wzmacniając ich cebulki.
Wreszcie – nie sposób nie wspomnieć i o tym, iż korzenie marchwi znajdują zastosowanie w leczeniu chorób sercowo–naczyniowych, chorób wątroby i nerek, jak również uporczywych zaparć.
Teraz zajmijmy się omówieniem właściwości i działania nasion opisywanej rośliny. Sądzę, iż zainteresują Czytelnika wiadomość, iż produkuje się z nich preparat stosowany w leczeniu choroby wieńcowej, dusznicy bolesnej i stwardnienia tętnic.
Mało tego, są one także dość skutecznym specyfikiem, który można wykorzystywać do leczenia stanów zapalnych pęcherza moczowego, jak również kamicy żółciowej i nerkowej. Są one także środkiem wiatropędnym i korzystnie oddziałującym na przebieg procesów trawienia.
A teraz garść informacji na temat zastosowania marchwi w medycynie ludowej:
Świeży sok wyciśnięty z korzeni dzikiej marchwi (rośnie na suchych łąkach, trawiastych skłonach wzgórz...), pity na czczo w ilości 1/4 szklanki przez 7–10 dni, to lek przeciw glistom ludzkim i owsikom. Zamiast niego można używać świeżego soku pozyskanego z korzeni marchwi uprawnej (lepiej z korzeni białawożółtych, niż czerwonych), tyle że zamiast 1/4 wypijamy po całej szklance.
Upieczone korzenie marchwi zjadane przez karmiące kobiety wieczorem miały rzekomo powodować zwiększenie laktacji.
Świeży sok z marchwi (przynajmniej po 1 szklance dziennie) winni pić mężczyźni cierpiący na przerost gruczołu krokowego (tzw. prostatę).
Wreszcie – sok ów działa ogólnie wzmacniająco i winien być stosowany w wyczerpaniu fizycznym i psychicznym.
Świeże korzenie marchwi gotowane w mleku uważa się za afrodyzjak.
Świeży sok zmieszany pół na pół z miodem (zażywać 3 razy dziennie po 1 łyżeczce do herbaty) może być używany do leczenia przeziębienia, grypy i anginy.
Czystym świeżym sokiem przejawiającym działanie przeciwzapalne można z dobrym skutkiem płukać jamę ustną i gardło, a także używać go do okładów na ropiejące krosty i wypryski.
Co mówią stare księgi?
Marchew służy do przyrządzania smacznych i zdrowych potraw kuchennych. Można z niej przyrządzać sok, lub syrop, mogący zastąpić syrop cukrowy. W tym celu wybiera się korzenie największe, oczyszcza starannie, obmywa w kilku wodach, odcina drobne korzonki, wycina miejsca rdzawe, mające w sobie gorycz, kraje w drobne kostki, kładzie do naczynia, zalewa dostateczną ilością wody i gotuje, ciągle mieszają dopóty, aż wzięta w palce łatwo daje się pognieść i tak ugotowaną zlewa się do worka lnianego, wygniata z niej sok, który wygotowany, przy ciągłym szumowaniu, aż do pozostałości 1/3 części, zlewa się do naczyń szklanych, lub kamionkowych. 24 garncy dobrze wygniecionej daje 1 garniec syropu.
W celach lekarskich podaje się marchew surową dzieciom na czczo albo sok z niej przeciw robakom. Syrop z marchwi zażywany po pół łyżki rozrzedza flegmę i leczy skutecznie kaszel i chrypkę.
Marchew surowa utłuczona na miazgę i przykładana na świeże oparzenia, prędko je goi, taż miazga po wyciśnięciu z niej soku, ogrzana, jako na rany i wrzody, ból łagodzi. Okłady tego rodzaju zmienia się dwa razy na dobę. Świeża marchew, przykładana na popękane brodawki piersiowe u kobiet szybko je goi. Sok wyciśniony ze świeżo utartej marchwi, użyty do płukania gardła, leczy zapalenie tegoż (...).
Wśród dietetycznych środków zapobiegających tworzeniu się kamieni w nerkach i pęcherzu moczowym oraz łagodzącym bóle z kamieni wynikające, jednym z najdzielniejszych i najpewniejszych są nasiona dzikiej marchwi. Łyżkę tych nasion zalewa się kwaterką wrzącej wody, a gdy naciągnie , pije się z rana i na noc, po kilka filiżanek, ciepłą jak herbatę, albo też utłuczone na proszek zażywa się codziennie na koniec noża.
Kataplazm z marchwi na raka: świeżą oskrobaną marchew utrzyj na tarce; gdy ze zbytecznego soku ocieknie, ogrzej gęstą miazgę, przyłóż na owrzodzenie i okryj ciepłemi chustami. Kataplazm ten okazał się skutecznem na złe rakowate wrzody, łagodził bóle, zmniejszał ropienie i cuchnienie, odmiękczał twarde brzegi i niekiedy zupełnie leczył. Trzeba go z rana i na noc zmieniać, a wrzód wymywać ciepłą wodą.” (Stanisław Breyer, dz. cyt., s. 150–151).



Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.

Powrót do zakładek:
D