Euonymus
(Evonymus) – Trzmielina
Euonymus
verrucosa, syn.: Evonymus verrucosa – Trzmielina brodawkowata
to okazały (osiągający wysokość 2,5–3 m.) krzew spotykany na
obrzeżach lasów bądź tworzący zarośla razem z innymi krzewami,
np., tarniną, szakłakiem, czy bzem czarnym.
Liście
ma jajowate, dość sztywne. Niezbyt ładne, niedekoracyjne
zielonkawoczerwonawe kwiaty skupione są w baldachy. Po
przekwitnięciu zawiązują się piękne czerwono–pomarańczowe
owoce.
Występowanie:
Europa; pospolita roślina krajowa.
Surowiec:
świeże owoce.
Zawartość:
m.in. gorycze, alkaloidy i tłuszcze.
Działanie
i zastosowanie: Całe owoce dokładnie rozgniecione i wymieszane na
jednolitą masę ze świeżym masłem, dają nam maść, którą
możemy stosować przeciw krostom i owrzodzeniom. Kora i kora korzeni
w postaci wywaru stosowana jest w leczeniu dolegliwości ze strony
wątroby i pęcherzyka żółciowego.
Inne
gatunki:
Euonymus
atropurpureus – Trzmielina purpurowa – kora pędów i korzeni
działa pobudzająco na układ krążenia, pobudza wydzielanie się
żółci, działa moczopędnie i przeczyszczająco.
Euonymus
europaea – Trzmielina zwyczajna to drugi gatunek, którego
owoce można wykorzystywać tak samo, jak owoce trzmieliny
brodawkowatej.
Eunonymus
latifolia – rośnie na Kaukazie – działanie i zastosowanie
zbliżone do trzmieliny pospolitej.
Euonymus
occidentalis – Trzmielina zachodnia – działanie zbliżone do
trzmieliny brodawkowatej.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
