Fumaria
– Dymnica
Fumaria
officinalis – Dymnica pospolita to roślina roczna, dorastająca
do 40 cm wysokości. Łodygi ma delikatne, cienkie i kruche,
rozgałęzione; pierzastosieczne liście oraz nieduże,
niedekoracyjne kwiaty ostrogowe, o barwie od różowolila do
różowopurpurowej. Owocem jest niełupka.
Występowanie:
Roślina krajowa. Spotkać ją można – jako pospolity chwast –
na polach.
Surowiec:
ziele.
Zawartość:
alkaloidy (fumaryna, autotenzyna, kryptokarpina) witamina C,
garbniki, gorycze, żywice, sole mineralne (najwięcej wapnia i
potasu) i kwas fumarowy.
Działanie
i zastosowanie: Herbatka z ziela (1 łyżeczka suszu na 1 szklankę
wrzątku, parzyć pod przykryciem 20–30 minut, przecedzić, pić w
razie konieczności 2–3 razy dziennie po 1/2 szklanki) to dość
skuteczny środek rozkurczowy (działający na mięśnie gładkie),
poprawiający apetyt, moczopędny, żółciopędny, poprawiający
perystaltykę jelit, wzmacniający (dla osób wyczerpanych fizycznie
i rekonwalescentów po ciężkich chorobach zakaźnych),
uspokajający, przeciwrobaczny, łagodnie przeczyszczający,
wzmacniający wątrobę i przeciwzapalny.
Zaleca
się go do leczenia schorzeń pęcherzyka żółciowego, przewlekłych
biegunek, nerwic wegetatywnych, pomocniczy w kamicy nerkowej,
pomocniczy do zwalczania robaków obłych – pasożytów przewodu
pokarmowego, miażdżycy, żylaków odbytu i nadkwasoty.
Zewnętrznie
ta sama herbatka może służyć do przemywania, okładów i
przymoczek na ropiejące zranienia, egzemy i krosty.
Medycyna
ludowa stosuje napar z ziela do leczenia żółtaczki, kamicy
żółciowej oraz jako środek poprawiający apetyt, korzystnie
wpływający na procesy trawienia, zwiększający przepływ żółci
z pęcherzyka żółciowego do dwunastnicy.
Tenże
sam odwar uważany jest za lek przeciwrakowy, a używany zewnętrznie
(z jednoczesnym przyjmowaniem wewnętrznym po 1 szklance 3 razy
dziennie) do leczenia liszajów, wyprysków, krost, a nawet gruźlicy
skóry. Wreszcie wyłącznie zewnętrznie stosowany jest w leczeniu
zapalenia spojówek, stanów zapalnych skóry oraz egzemy.
Ponieważ
dymnica przyjmowana w większych dawkach może stać się przyczyną
zatrucia, winno się ją stosować wyłącznie za wiedzą i zgodą
lekarza.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
