Geum
– Kuklik
Geum
urbanum – Kuklik pospolity to dość niepozorna bylina, której
organ trwały stanowi grube i masywne kłącze. Z niego to wyrasta
sztywna, wzniesiona łodyga okryta pierzastymi liśćmi. Na szczycie
owej łodygi znajdują się nieduże żółte kwiatki, które po
przekwitnięciu wiążą się w owoce typu niełupki zakończonej
charakterystycznym haczykiem.
Występowanie:
Strefa umiarkowana Europy i Azji.
Surowiec:
kłącza.
Zawartość:
m.in.– garbniki, olejek eteryczny, gorycze i sole mineralne.
Działanie
i zastosowanie: Najpospolitszą postacią leku jest odwar z kłączy
(1 łyżeczkę do herbaty rozdrobnionego suszu zalać 1 szklanką
wody, po czym gotować pod przykryciem przez 3–5 minut, następnie
przecedzić i w razie potrzeby pić 2–3 razy dziennie po1/4
szklanki).
Kłącza
kuklika mają działanie ściągające i przeciwkaszlowe. Dlatego
odwar z nich zalecany jest przy kaszlu (rozmaitego pochodzenia),
grypie, anginie i zwykłym przeziębieniu.
Ale
ma on również i inne zastosowanie: w nieżytach żołądka i jelit,
lekkich krwawieniach wewnętrznych, kolce jelitowej. Dalej – jako
specyfik przeciwbiegunkowy i regulujący procesy trawienne.
Prawdopodobnie
– a przynajmniej taką opinią się cieszy – kuklik wzmaga popęd
seksualny u mężczyzn.
W
końcu wreszcie odwaru z kuklika używa się także zewnętrznie, do
płukania jamy ustnej i dziąseł przy parodontozie.
Geum
rivale – gatunek amerykański o działaniu zbliżonym do
kuklika pospolitego.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
