Hepatica
– Przylaszczka
Hepatica
nobilis, syn.: Hepatica triloba, Anemone hepatica – Przylaszczka
pospolita zwana także wiosenną to nieduża bylina. Organem
trwałym omawianej rośliny jest krótkie kłącze, z którego
wyrasta część nadziemna – odziomkowe 3–klapowe liście,
których spodnia strona jest fioletowa, wierzchnia natomiast
ciemnozielona.
Wczesną
wiosną, zanim jeszcze wyrosną owe liście, roślina wydaje najpierw
krótkie, od 5 do 20 cm pędy kwiatowe zwieńczone drobnymi ale
bardzo ładnymi i dekoracyjnymi kwiatuszkami niebieskawoliliowej
barwy. Po zapyleniu i zapłodnieniu wiążą się one w owoce typu
orzeszka.
Występowanie:
Roślina krajowa. Spotkać ją można w lasach, ale także w uprawie,
w ogródkach przydomowych.
Surowiec:
liście.
Zawartość:
glikozyd ranunkulina, saponiny i garbniki.
Działanie
i zastosowanie: Herbatka z liści (1 łyżeczkę rozdrobnionego suszu
zalać 1 szklanką wrzącej wody i parzyć pod przykryciem 15–20
minut, następnie zaś przecedzić i w razie potrzeby pić 2–3 razy
dziennie po 1/4 szklanki) to środek zalecany do leczenia kamicy
żółciowej, w schorzeniach wątroby, pęcherzyka żółciowego, a
także chorób oskrzeli.
Ta
sama herbatka stosowana zewnętrznie może służyć do przemywania
ropiejących zranień, a także do płukania jamy ustnej w jej
stanach zapalnych. Ponieważ przylaszczka jest rośliną trującą,
nie można się nią leczyć bez zgody lekarza.
Inne
gatunki:
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.