Leusea
– Leuzea
Leusea
carthamoides, syn.: Rhaponticum carthamoids – Leuzea krokoszowata –
„korzeń marala” to bylina, której organ trwały stanowi
dość masywne (do 2,5 cm średnicy) drewniejące kłącze z licznymi
cienkimi korzonkami. Tworzy okazałe kępy, złożone z wielu
wzniesionych nierozgałęziających się łodyg, dorastających do
180 cm wysokości, pokrytych pierzastosiecznymi liśćmi, a
zwieńczonych pojedynczymi, koszyczkowatymi kwiatostanami barwy
purpurowej do purpurowolila. Kwiaty po zapyleniu wiążą się w
owoce typu niełupki.
Występowanie:
wywodzi się z Syberii i Mongolii, gdzie, gdzie jej naturalnymi
stanowiskami są łąki i obrzeża lasów górskich na wysokości
1500–200 metrów n.p.m.. Przez mieszkańców Syberii leuzea
nazywana jest popularnie „korzeniem marala” (Cervus elaphus maral
– azjatycki podgatunek jelenia) z tej przyczyny, iż stanowi
ulubione pożywienie tego zwierzęcia.
Surowiec:
korzenie.
Zawartość:
żywice, garbniki, sole mineralne (wapń, fosfor), alkaloidy,
witamina C, prowitamina A, inulina i nieznaczna ilość olejku
eterycznego.
Działanie
i zastosowanie: Leuzea to roślina lecznicza znana od dawna i chętnie
używana przez ludową medycynę narodów Syberii i Mongolii. Badania
farmakologiczne prowadzone od ponad 30 lat potwierdziły informacje
znachorów i szamanów dotyczące jej cennych właściwości. Leuzea
przejawia działanie pobudzające i wzmacniające ośrodkowy układ
nerwowy, w związku z czym zaleca się stosowanie jej w wyczerpaniu
psychicznym. Oprócz tego nadzwyczaj pozytywnie oddziałuje na
organizm w wyczerpaniu fizycznym. Ponadto stosuje się ją w leczeniu
nerwic, głównie seksualnych, pomocniczo w chorobach psychicznych i
uzależnieniu od alkoholu bądź narkotyków. Dość ważną
informacją będzie chyba ta, iż „korzeń marala” jest (podobno)
cennym afrodyzjakiem, wyraźnie podnoszącym sprawność seksualną
zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, a także korzystnie wpływa na
rozrodczość.
Z
wysuszonych i rozkruszonych korzeni przygotowuje się nalewkę (1
część w stosunku wagowym korzeni na 2 części spirytusu;
macerować w szczelnie zamkniętym naczyniu ustawionym w ciepłym
miejscu przez 5–6 tygodni; przecedzić, w miarę potrzeby używać
po 15 kropli na wodę lub cukier 2–3 razy dziennie przez 3
tygodnie. Po upływie tego okresu stosuje się 10–12 dni przerwy i
kurację można powtórzyć.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
Powrót do zakładek:
