Lonicera
– Suchodrzew, Wiciokrzew
Lonicera
nigra – Suchodrzew czarny to krzew osiągający do 2 metrów
wysokości. Liście porastające gałązki są szerokojajowate,
zaostrzone, kwiaty bladoróżowe lub białe, po przekwitnięciu wiążą
się w czarne niebiesko oszronione kuliste owoce.
Występowanie:
Pochodzi z Europy Środkowej, w Polsce spotka się go jedynie w
Karpatach i Sudetach.
Surowiec:
owoce.
Zawartość:
glikozydy.
Działanie
i zastosowanie: Jeśli spożyje się surowe owoce dostaje się
gwałtownych torsji. Roślina posiada tylko takie zastosowanie
lecznicze, że powoduje wymioty. Jest to roślina silnie trująca, w
tym i owoce, tak że nie wolno się nią leczyć bez zgody lekarza.
Inne
gatunki:
Lonicera
caprifolim – Wiciokrzew przewiercień – działa
przeczyszczająco i wykrztuśnie.
Lonicera
coerulea – Suchodrzew siny rosnący w Alpach, jest rośliną
silnie trującą i nie posiada jedynie niewielkie działanie
przeczyszczające i wykrztuśne. Należy uważać by nie pomylić go
z jakąś inną rośliną, wydającą jadalne owoce, podobne do
owoców suchodrzewu sinego.
Lonicera
edulis – Suchodrzew jadalny – oto co na temat tej rośliny
można przeczytać w literaturze:
„Suchodrzew
jadalny (Lonicera edulis) [z rodziny przewiertniowatych –
Caprifoliaceae – przyp. A.J.S.]. Spotyka się go w wilgotnych
lasach górskich, na obrzeżach terenów podmokłych, na wilgotnych
łąkach (...) we wschodniej części Syberii, na Dalekim Wschodzie,
w Chinach, Japonii, Korei. Jest to krzew o prostych wzniesionych
pędach, dorastających do 2 m wysokości, z brunatną, złuszczającą
się korą. Liście różnej wielkości i kształtu: od owalnych do
lancetowatych podłużnych. Kwiaty jasnożółte lub żółtawobiałe.
Owoce granatowoczarne z szaroniebieskim nalotem, jadalne, w smaku
przypominające borówkę bagienną (łochynię).
W
okres wegetacji wchodzi najwcześniej ze wszystkich gatunków – na
samym początku drugiej dekady kwietnia, kwitnie w końcu pierwszej
dekady maja przez 10–15 dni, a już około połowy czerwca
zaczynają dojrzewać owoce (...) Są one godne uwagi ze względu na
duże walory smakowe, wysoką zawartość witamin, co odnosi się
zarówno do owoców świeżych, jak i przetworzonych. W owocach
suchodrzewu jadalnego występuje do 13% suchej masy, 10% cukrów,
1,9% kwasu jabłkowego, do 1700 mg% witaminy P., a także katechiny i
flawonoidy.” (N. A. Aksenowa, Ł. A. Frołowa, Dieriewia i
kustarniki dla lubitielskowo sadowodstwa i ozielenienija, Moskwa
1989, s. 51)
Dodam
tylko, że owoce suchodrzewu jadalnego mają poważne znaczenie
dietetyczne, mają zastosowanie w leczeniu szkorbutu, i można je
stosować w diecie oczyszczającej organizm z toksyn najrozmaitszego
pochodzenia.
Lonicera
periclymenum – Wiciokrzew pomorski – działa moczopędnie,
wykrztuśnie, antyseptycznie.
Lonicera
tatarica – Wiciokrzew tatarski – działa wymiotnie,
przeczyszczająco, słabo wykrztuśnie.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
Powrót do zakładek:
