Polygonatum
– Kokoryczka
Polygonatum
odoratum – Kokoryczka wonna, nosząca również drugą nazwę:
kokoryczka lekarska to bylina, której organem trwałym jest
dość masywne kłącze. Z niego to wyrasta część nadziemna –
kanciasta wzniesiona łodyga mogąca osiągać do 40–50 cm. Liście
kokoryczki są okazałe, eliptycznie lancetowate, siedzące. Kwiaty –
nieco podobne do kwiatów konwalii, tyle że wydłużone i zwisające,
pojawiają się w kątach liści. PO przekwitnięciu zawiązują się
z nich owoce typu jagody o czarnofioletowej barwie.
Występowanie:
rodzima, krajowa roślina, którą spotkać można w górskich i
podgórskich lasach.
Surowiec:
kłącze.
Zawartość:
m.in. saponiny, flawonoidy, glikozydy, aspargina, śluz i kwas
chelidonowy.
Działanie
i zastosowanie: Odwar z kłączy jest dość dobrym środkiem
przeciwcukrzycowym (oczywiście w tej postaci choroby, która jeszcze
nie wymaga podawania insuliny w zastrzykach), przeciwkaszlowym,
zalecanym też w niepłodności, zbyt skąpej laktacji i jako
afrodyzjak. Ten sam odwar stosowany zewnętrznie ma znaczenie w
leczeniu obrzęków powstałych w wyniku stłuczenia.
Inne
gatunki:
Polygonatum
biflorum – działanie i zastosowanie zbliżone do kokoryczki
wonnej.
Polygonatum
bistortioides – działanie i zastosowanie zbliżone do
kokoryczki wonnej.
Polygonatum
canaliculatum – działanie i zastosowanie zbliżone do
kokoryczki wonnej.
Polygonatum
multiflorum – Kokoryczka wielkokwiatowa – działanie i
zastosowanie identyczne jak kokoryczki wonnej.
Polygonatum
verticillatum – Kokoryczka okółkowa – działanie i
zastosowanie identyczne jak kokoryczki wonnej.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
Powrót do zakładek:
