Scrophularis
– Trędownik
Scrophularis
nodosa – Trędownik bulwiasty, zwany także pospolitym
to bylina mogąca dorastać w sprzyjających warunkach siedliskowych
do 120 cm wysokości, występująca na glebach bogatych w wilgoć w
lasach i w pobliżu wód. Organ trwały omawianej rośliny stanowi
bulwiaste kłącze, z którego wyrasta sztywna, u wierzchołka
rozgałęziająca się łodyga. Liście trędownika są
jajowatopodłużne, o zaostrzonych końcach i piłkowanych brzegach.
Drobne, niepozorne, czerwonawozielonkawe kwiaty zebrane są w
szczytowe wiechy. Owoc to torebka z drobnymi nasionami w środku.
Występowanie:
Europa.
Surowiec:
kłącza.
Zawartość:
m in. saponiny, flawonoidy, kwasy organiczne i związki żywicowe.
Działanie
i zastosowanie: Wywar z kłącza (1 łyżkę stołową rozdrobnionego
suszu zalać 1 szklanką wody i gotować pod przykryciem około 10
minut, następnie zaś przecedzić i używać w razie potrzeby) to
środek który winno się stosować na okłady, na owrzodzenia,
zropiałe rany, krosty, wypryski.
Ten
sam wywar przyjmuje się wewnętrznie w leczeniu łuszczycy,
niedomodze krążenia, grzybicy skóry, egzemy, świerzbu.
Inne
gatunki:
Scrophularis
ningpoensis – Trędownik nigpo ma zastosowanie jedynie w
leczeniu świerzbu.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
Powrót do zakładek:
