Spinacia
– Szpinak
Spinacia
oleracea – Szpinak zwyczajny, zwany też szpinakiem
warzywnym to roślina roczna. Początkowo wytwarza tylko liście
strzałkowate albo jajowate (w zależności od odmiany), ciemno–
lub jasnozielone, zebrane w rozetę. Na ogół nie są one gładkie,
lecz mniej czy bardziej pofałdowane. To właśnie liście stanowią
o wartości użytkowej rośliny.
Szpinak
jest rośliną dnia długiego (do zakwitnięcia potrzebuje więcej
niż 14 godzin światła na dobę) i gdy nastanie taki okres,
wytwarza dość wysoki pęd kwiatostanowy, mogący osiągać wysokość
od 20 do 80 centymetrów. Zazwyczaj jest to roślina dwupienna – na
jednych egzemplarzach pojawiają się wyłącznie kwiaty męskie, na
innych zaś żeńskie (chociaż trafiają się też egzemplarze
obupłciowe), drobne, niepozorne, zebrane w kłosy, o dość
skomplikowanej budowie.
Występowanie:
Ojczyzną szpinaku jest Azja Środkowa, gdzie został udomowiony
jeszcze w starożytności.
Surowiec:
liście.
Zawartość:
prowitamina A, witamina C, witaminy B1 i B2, sole mineralne
(najwięcej żelaza), oraz szczawiany.
Działanie
i zastosowanie: Liście szpinaku używane są na jarzynę. Można je
spożywać zarówno po ugotowaniu, jak i na surowo, przyrządzając
podobnie jak sałatę. Świeże liście to dość skuteczny środek
przeciwszkorbutowy. Po ugotowaniu natomiast posiadają one duże
znaczenie dietetyczne, i zalecane są do spożywania ludziom ze złą
przemianą materii.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
Powrót do zakładek:
