poniedziałek, 1 października 2018

Viola – Fiołek

Viola – Fiołek

Viola tricolor – Fiołek trójbarwny, zwany popularnie „bratkiem polnym”, to roślina roczna bądź dwuletnia, niepozorna, osiągająca wysokość 10–40 cm, o pędach wzniesionych, słabo się rozgałęziających, kruchych, liściach podługowatolancetowatych lub podługowatojajowatych i niewielkich, bez wartości dekoracyjnej, kwiatostanach niebiesko–fioletowo–żółtej barwy. Po przekwitnięciu wiążą się one w owoce typu torebki.
Występowanie: pospolicie występuje na całym obszarze umiarkowanej strefy klimatycznej Europy i Azji. W Polsce spotkać go można na polach i przydrożach, gdzie występuje w wielkiej obfitości.
Surowiec: ziele.
Zawartość: m in. saponiny, flawonoidy – wiolakwercetyna, kwercetyna, rutyna oraz śladowe ilości olejku eterycznego.
Działanie i zastosowanie: Napar z ziela (1 łyżeczkę suszu zalać 1 szklanką wrzątku, parzyć pod przykryciem 15–20 minut, przecedzić, w razie potrzeby pić 2–3 razy dziennie po 2/3 szklanki) jest środkiem wykrztuśnym, moczopędnym, napotnym i „czyszczącym krew”.
Picie owego naparu zalecane jest w leczeniu wyprysków skórnych, krost i egzem. Prócz tego gośćca, stanów zapalnych i pęcherza moczowego, chorób górnych dróg oddechowych, zwykłego zaziębienia i kaszlu.
Zewnętrznie naparem z ziela bratka przemywa się zainfekowane rany, owrzodzenia, egzemy i ropiejące krosty. Można go też używać – w postaci płukanki – do pielęgnacji włosów, które nie tylko się wzmocnią, ale także przestaną wypadać.
Medycyna ludowa ziele bratka uważa także za środek przeciwpadaczkowy.
Co mówią stare księgi?
Na strupy cieknące używa się tym sposobem: świeżego ziela bierze się garść szypułków z listkami bez kwiecia, gotuje się w pół kwarcie mleka, przecedza przez chustę, a tak przecedzony rozciek daje się do picia z rana i w wieczór. W ośm dni wyrzut mocny następuje, mocz zaś (...) ma woń moczu kociego; w czwartym tygodniu strupy kawałkami odpadają, a skóra pod niemi czysta zostaje, lecz to dopóty i tak długo kontynuować należy, dopóki twarz nie zmięknie, chropawość nie zejdzie, a mocz naturalnej nie nabierze woni. W zimie ususzony proszek podobnież z mlekiem ugotowany (...) może być dawany.” (Krzysztof Jakub Mellin, dz. cyt., s. 149–140)

Inne gatunki:

Viola arvensis – Fiołek polny – działanie i zastosowanie zbliżone do fiołka trójbarwnego.

Viola canadensis – Fiołek kanadyjski – stosuje się w zaziębieniu i przy kaszlu.

Viola diffusa – przez medycynę dalekowschodnią stosowany w leczeniu raka.

Viola inconspicua – przez medycynę dalekowschodnią stosowany w leczeniu raka.

Viola odorata – Fiołek wonny to niepozorna bylina dorastająca do cm wysokości. Liście fiołka wyrastające na długich ogonkach są albo okrągławonerkowate, albo sercowate. Kwiaty zaś – pojawiające się wczesną wiosną – są grzbieciaste, wonne, o płatkach barwy fioletowej, rzadko białej. Po przekwitnięciu wiążą się w owoce typu torebki.
Występowanie: Umiarkowana strefa Europy i Azji. W Polsce rośnie dziko, ale także jest uprawiany w ogrodach, jako roślina ozdobna.
Surowiec: ziele, kwiaty i kłącza.
Zawartość: działający słabo wymiotnie alkaloid wiolina, saponiny, kwasy organiczne, olejek eteryczny (którego najważniejszym składnikiem jest iron) i barwnik wiolarubina.
Działanie i zastosowanie: Fiołek wonny nie jest wyłącznie rośliną ozdobną, ale także wartościową rośliną leczniczą. Preparaty lecznicze (napary odwary i syropy) przygotowane z fiołka stosowane są w przeziębieniu, w nieżycie górnych dróg oddechowych, anginie, katarze, a nawet w kokluszu.
Napary z 1 łyżeczki ziela na 1 szklankę wrzątku (parzyć pod przykryciem około 15 minut) przyjmowane doustnie 3 razy dziennie po pół szklanki, mają działanie wykrztuśne i napotne, a ponadto słabo moczopędne i przeciwgośćcowe.
Można ich również używać zewnętrznie do przymoczek, okładów i przemywań wrzodów, krost, wyprysków czy ropiejących ran.
Odwar z korzenia fiołka dawniej stosowany był jako środek wymiotny.
Wreszcie – świeżych, czystych i pogniecionych liści fiołkowych używać można do okładów na obrzęki i stłuczenia, a medycyna ludowa zaleca je po ugotowaniu w occie, do robienia okładów w podagrze.

Viola patrinii – przez medycynę dalekowschodnią stosowany w leczeniu raka.

Viola pedata – stosuje się w zaziębieniu i przy kaszlu.

Viola striata – przez medycynę dalekowschodnią stosowany w leczeniu raka.


Viola yezoensis – Fiołek japoński – czyraczność, świnka, zapalenie gardła, uszu, spojówek.

Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.

Powrót do zakładek:
V