piątek, 7 września 2018

Alnus – Olsza

Alnus – Olsza


Alnus glutinosa – Olsza czarna to piękne okazałe drzewo. Pień tworzy prosty, koronę ma rzadką, dorasta do 20–25 metrów wysokości. Kora konarów jest ciemnoszara. Liście odwrotnie jajowate o ząbkowanych brzegach i wyraźnym unerwieniu. Kwiaty ma dwojakiego rodzaju – męskie, w postaci zwisłych kotków i żeńskie łuskowate. Te ostatnie po przekwitnięciu i dojrzeniu wiążą się w owocostany wyglądające jak miniaturowe szyszki. Właściwym owocem jest oskrzydlony orzeszek. Drewno olszy, żółtawooranżowej barwy, jest cenione w meblarstwie i budownictwie wodnym.
Występowanie: pospolite drzewo krajowe.
Surowiec: liście, rzadziej – kora, a całkiem sporadycznie szyszki.
Zawartość: m.in.: nieco witaminy C, trójterpeny i dużo garbników.
Działanie i zastosowanie: Napar z liści (1 łyżeczkę rozdrobnionego suszu zalać 1 szklanką wrzącej wody, parzyć pod przykryciem 15–20 minut, przecedzić, w razie potrzeby pić 2–3 razy dziennie po 1/3 szklanki) to środek mający zastosowanie w leczeniu uporczywych biegunek, krwotoków wewnętrznych, przeziębienia, anginy, zapalenia śluzówki jamy ustnej i gardła. Odwar z szyszek to także dość skuteczny środek przeciwbiegunkowy.
Zewnętrznie można używać świeżych liści, które przykłada się na bardzo trudno gojące i zainfekowane rany, jak również na obrzęki. Napar z liści zaś używany bywa do płukania jamy ustnej i gardła w ich stanach zapalnych, oraz do pomocniczo zmian chorobowych w świerzbie.

Inne gatunki:


Alnus incana – działanie i zastosowanie podobne do olszy czarnej.


Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.

Powrót do zakładek:
A