Asparagus
– Szparag
Asparagus
officinalis – Szparag lekarski to bylina o wysokich od 100 do 150
cm pędach pokrytych łuskowatymi drobniutkimi listkami. Kwiaty ma
niewielkie, niedekoracyjne, zwykle białawe bądź żółtawe, po
przekwitnięciu wiążące się w owoc typu jagody o czerwonej
barwie, ale wyłącznie na egzemplarzach żeńskich, szparag jest
bowiem rośliną dwupienną.
Występowanie:
Jego ojczyzną są rozległe obszary od Europy na zachodzie, po
Syberię na wschodzie. Rośnie także na pobrzeżach
śródziemnomorskich północnej Afryki.
Surowiec:
Młode pędy.
Zawartość:
m.in. gorycze, witamina C, witaminy z grupy B, prowitamina A, oraz
sole mineralne.
Działanie
i zastosowanie: Młode pędy szparagów nie posiadają wartości
leczniczej, a tylko dietetyczną. Jako bardzo smaczną, wykwintną
jarzynę spożywa się odpowiednio przyrządzone młode, dopiero
wychodzące z ziemi grube pędy, które można poddawać bieleniu,
aby były delikatniejsze, chociaż można zjadać także zielone.
Spożywanie
młodych pędów (lub odwarów z nich) wskazane jest w chorobach
nerek, moczowodów i pęcherza moczowego, a pomocniczo w reumatyzmie.
Inne
gatunki:
Asparagus
cochichinensis – działa antybakteryjnie i moczopędnie.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
