Calluna
– Wrzos
Calluna
vulgaris – Wrzos zwyczajny, albo pospolity to niewielka
krzewinka spotykana na terenie całego kraju na glebach piaszczystych
i torfowiskach. Pędy ma sztywne, wzniesione. Okrywają je
drobniutkie listeczki. Kwitnie na fioletowo.
Występowanie:
strefa klimatu umiarkowanego Europy i Azji.
Surowiec:
kwiaty.
Zawartość:
m.in. kwasy organiczne, olejki eteryczne, gorycze, glikozydy i sole
mineralne.
Działanie
i zastosowanie: Odwar z kwiatów (1 łyżkę stołową suszu zalać 1
szklanką wody i gotować pod przykryciem 3–4 minuty, następnie
zaś przecedzić i w razie potrzeby pić w ciągu dnia w dawkach
podzielonych) to środek moczopędny, bakteriobójczy, pobudzający
wydzielanie soków żołądkowych. Zaleca się go przede wszystkim w
rozmaitych schorzeniach nerek, pęcherza moczowego, kamicy nerkowej i
moczowej i pomocniczo w reumatyzmie, kaszlu, przeziębieniu, grypie,
anginie i wyczerpaniu nerwowym.
Inne
gatunki:
Calluna
tetralix, syn.: Erica tetralix – Wrzos błotny, wrzosiec bagienny
to drugi z gatunków, na temat którego w dawnej literaturze można
wyczytać co następuje:
„Krzewinka,
co do znamion powierzchownych, bardzo do poprzedzającej podobna.
Rośnie u nas obficie na bagnach torfowych; kwitnie w sierpniu i
wrześniu. Kwiaty na wierzchołkach w główki skupione purpurowe.
Techniczne onej użycie prawie takie samo (jak wrzosu zwyczajnego –
przyp. A.J.S).” (Józef Gerald-Wyżycki, dz. cyt., t. I, s. 205).
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
