Stephania
– Stefania
Stephania
glabra, syn.: Stephania rotunda – Stefania gładka to bardzo
okazała i trochę dziwna dla nas roślina. Trudno nam bowiem
wyobrazić sobie roślinę, której bulwa ma do 50 cm średnicy i
waży 30 kilogramów. Ale taką właśnie bulwę posiada to
tropikalne pnącze. Jej pnące pędy dorastają w tropikach do 15
metrów długości. Liście ma okrągławe, do 20 cm szerokości i do
40 cm długości. Kwiatki ma niewielkie, żółtozielonkawe, zebrane
w zwisłe kwiatostany, wyrastające z kątów liści. Owocem jest
kulisty pestkowiec z soczystą czerwoną naowocnią.
Występowanie:
Stefania gładka rośnie w górskich lasach południowych Chin,
Japonii, Birmy, Wietnamu i Indii.
Surowiec:
bulwy.
Zawartość:
Z bulw stefanii gładkiej wyodrębniono alkaloidy: gindarynę,
rotundynę, cykleaninę i stefaninę.
Działanie
i zastosowanie: W ludowej medycynie indyjskiej bulwy stefanii
gładkiej wykorzystywane są do leczenia gruźlicy płuc, dyzenterii,
astmy. W Chinach natomiast nalewkę alkoholową na korzeniach
stefanii wykorzystuje się jako środek przywracający siły po
przebytych ciężkich chorobach, a także do leczenia malarii.
Medycyna oficjalna wykorzystuje wyodrębniony alkaloid gindarynę
jako lek silnie uspokajający, mający zastosowanie w leczeniu
rozmaitych nerwic, a nawet chorób psychicznych.
Porady zamieszone w tym leksykonie nie mają na celu zastąpienia medycznych porad lekarza. Skonsultuj się więc z nim, zanim zastosujesz propozycje tu przedstawione. Autor nie ponosi odpowiedzialności za szkody, straty lub choroby spowodowane leczeniem się na własną rękę.
Powrót do zakładek:
